دانلود پروژه

 پروژه دانشجویی مقاله دستورالعمل آزمون‌های میکروبی در pdf دارای 10 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی مقاله دستورالعمل آزمون‌های میکروبی در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پروژه دانشجویی مقاله دستورالعمل آزمون‌های میکروبی در pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پروژه دانشجویی مقاله دستورالعمل آزمون‌های میکروبی در pdf :

دستورالعمل آزمون‌های میکروبی
هدف: بررسی وجود یا عدم وجود آلودگی در محصولات و مواد اولیه حین تولید و شناسایی مکان یا عامل آلودگی این دستورالعمل برای مواد اولیه ورودی محصول حین فرآیند و محصول نهایی کاربرد دارد.

1 ارلن 100250500 سی‌سی؛
2 پیپت مدرج 2510 سی‌سی؛
3 پتری‌پیش؛

4 درب‌ بازکن بطری؛
5 ظروف درب‌دار شیشه‌ای نمونه‌برداری آب؛
6 فویل آلومنیومی؛

7 چراغ گاز؛
8 جعب فلزی استریل پیپت و پتری‌دیش؛
9 ظرف سبدی محل نمونه؛
10 مشعل متحرک جهت نمونه‌برداری از محل؛
11 جالوله‌ای؛

12 آون تا250 درجه سانتیگراد؛
13 پخچال؛
14 انکوباتور به تعداد لازم؛
15 اتوکلاو؛
16 ترازو؛
17 بن‌ماری جوش؛

18 لوله دورهام؛
19 لوله آزمایش؛
20 دستکش یکبار مصرف؛
21 کلن کانت.

دستورالعمل تعیین درصد نوشابه
تجهیزات و معرف‌های لازم:
1 چگالی‌سنج؛
2 مزور 250 سی‌سی؛

3 پارچ استیل.
مراحل اجرا:
1 ابتدا گاز نمونه نوشابه را طبق دستورالعمل گفته شده خارج می‌کنیم.
2 نوشابه بدون گاز را داخل مزور که قبلاً تمیز شده و با کمی نوشابه شستشو داده‌ایم، می‌ریزیم.
3 چگالی‌سنج را با کمی از نوشابه بدون گاز شستشو می‌دهیم.

4 چگالی‌سنج را به آرامی داخل مزور غوطه‌ور می‌کنیم.
5 مقدار چگالی‌ نوشابه را از روی چگالی‌سنج می‌خوانیم.
دستورالعمل تعیین سختی آب‌ها:
هدف جهت تعیین سختی آب نوشته شده است. تعیین سختی آب خام، آب صنعتی و آب حاصل از تصفیه‌خانه آب بکار می‌رود.
مراحل اجرای کار:

جهت سنجش، مقدار 5 سی‌سی آب نمونه را در ظرف نمونه‌برداری می‌ریزیم و آنقدر در ظرف می‌ریزیم تا به خط نشانه برسد. آنگاه سه قطره از معرف رنگی به نمونه اضافه کرده و به آرامی تکان می‌دهیم تا مخلوط شود. اگر رنگ محلول آبی تیره باقی بماند، آب سختی ندارد و اگر قرمز شد، آب سختی دارد.
جهت اندازه‌گیری مقدار سختی آب از محلول سفید رنگ با سرنگ مخصوص که درجه‌بندی شده به داخل نمونه می‌ریزیم. هر قطره که از محلول سفیدرنگ مصرف شد تا محلول آبی شود، معادل 178ppm سختی است. پس وقتی تعداد قطرات محلول سفید را که جهت آبی شدن رنگ نمونه می‌ریزیم، در 8/17 ضرب می‌کنیم. مقدار سختی آب را نشان می‌دهد.
استانداردها:

آب خروجی سختی‌گیرها باید دارای سختی کمتر از 4/53 باشد. آب تصفیه شده مورد استفاده در نوشابه نباید از 160ppm سختی بیشتر باشد.
فواصل پایش:
معمولاً هر یک تا دو ساعت یکبار از آب خروجی سختی‌گیرهای در حالت سرویس و آب خروجی پولیشر نمونه‌برداری می‌شود و نتایج گزارش عملکرد تصفیه‌خانه آب ثبت می‌شود.

دستورالعمل اندازه‌گیری میزان گاز نوشابه و دوغ گازدار
هدف:
تعیین مقدار گاز در 100 سی‌سی نوشابه

دامنه کار آن:
جهت تعیین مقدار گاز نوشابه‌های گازدار کولا و پرتقالی و بی‌رنگ که در بطری شیشه‌ای 284 سی‌سی و یکبار مصرف PET در سایزهای مختلف پرشده‌اند، همچنین برای سنجش مقدار گاز موجود در دوغ گازدار از این دستورالعمل استفاده می‌شود.
مراحل اجرای کار:

نوشابه باید دمایی کمتر از محیط (کمتر از 70 درجه فارنهایت) داشته باشد تا خطر ترکیدگی نداشته باشد. جهت تست محصول روزانه از روی خط تولید نمونه‌برداری می‌شود. نمونه باید: لب‌پر نباشد، در بطری سالم داشته باشد و نشت گاز به هیچ وجه نداشته باشد.
تجهیزات مورد نیاز:
1 دماسنج کالیبره شده؛
2 فشارسنج کالیبره شده.
مراحل:

در ابتدا می‌بایستی شیر تخلیه گاز دستگاه گازسنج بسته باشد. سپس توسط قسمت پانچ آن درب نوشابه را سوراخ می‌کنیم و شیر تخلیه گاز را باز می‌کنیم تا هوای بالای بطری خارج شود و سپس شیر را می‌بندیم. بعد از آن دستگاه را که بطری داخلش قرار گرفته تکان می‌دهیم. مرتب عقربه کیج را نگاه می‌کنیم. با داشتن دما و فشار و با استفاده از جداول مربوطه، مقدارحجم گاز را بدست می‌آوریم. سپس این مقدار حجم در 2% ضرب می‌کنیم تا مقدار گرم گاز CO2 در 100 سی‌سی بدست آید و چنانچه گاز داخل نوشابه کمتر از مقدار تعیین شده در استاندارد باشد، باید سریعاً به مسوولین فنی شیفت اطلاع داده شود و در صورت عدم دسترسی به ایشان به بخش فنی خبر داده می‌شود.
برای نوشابه‌هایی که از قبل مانده یا دمای زیاد دارند، باید نوشابه را در داخل یخچال بگذاریم تا دمای آن به حدود 10- درجه سانتیگراد برسد، سپس گاز آن را

آزمایش می‌کنیم.
مراحل پایش:
معمولاً هر 5% الی 5/1 ساعت یکبار از خط تولید نمونه‌بردرای شده و سنجش گاز صورت می‌گیرد و نتایج آزمون در فرم 00/01 GFQ ثبت می‌گردد.

دستورالعمل اندازه‌گیری بریکس نوشابه و محاسبه قند بعد از هیدرولیز
هدف:
اندازه‌گیری بریکس (درصد مواد جامد) نوشابه و محاسبه قند بعد از هیدرولیز بر اساس آن می‌باشد. جهت اندازه‌گیری بریکس نوشابه‌های کولا و پرتقالی و لمون لایم.
تجهیزات:
1 مزور 250 سی‌سی؛
2 بریکس‌سنج؛
3 دو عدد پارچ استیل تمیز.

مراحل اجرای کار:
در هر ساعت یک تا دو بار نمونه‌بردرای جهت تعیین بریکس نوشابه انجام می‌شود. چنانچه تانک عصاره عوض شود، باید اندازه‌گیری بعد از 10 دقیقه که از کار کردن دستگاه انجام شود. به علت همگن بودن تانک‌های عصاره در هر بار تعداد دو بطری نوشابه جهت تعیین بریکس کافی است.
1 در نوشابه را باز می‌کنیم.

2 نوشابه‌ها را داخل ظروف استیل که با کمی نوشابه مورد اندازه‌گیری شستشو شده‌اند، می‌ریزیم.
3 با انتقال پی‌درپی نوشابه از ظرفی به ظرف دیگر، گاز آن را خارج می‌کنیم.
4 نوشابه‌ای را که فاقد گاز شده، در داخل مزور 250 سی‌سی می‌ریزیم.
5 بریکس‌سنج را به آرامی داخل مزور غوطه‌ور می‌کنیم.
6 مقدار بریکس را از روی درجه آن می‌خوانیم.

7 دما را نیز در همان لحظه از روی بریکس‌سنج خوانده و با توجه به جدول تصحیح، بریکس را انجام می‌دهیم. چنانچه دما برابر تصحیحیت حرارتی زیر 20 درجه سانتیگراد بود، از مقدار درجه بریکس خوانده شده از روی بریکس‌سنج مقدار تصحیح حرارتی را کم می‌کنیم و چنانچه دما برابر تصحیحات حرارتی بالای 20 درجه سانتیگراد بود، به مقدار بریکس‌سنج خوانده شده از روی بریکس‌سنج، مقدار تصحیح حرارتی را اضافه می‌کنیم. چنانچه دما برابر تصحیح حرارتی 20 درجه سانتیگراد باشد، مقدار بریکس همان مقدار بریکس خوانده شده از روی بریکس‌سنج است. در صورت هرگونه عدم تطابق دستورالعمل کارکرد با کربوکولر نسبت به افزایش یا کاهش بریکس اقدام می‌کنیم (با استفاده از درجه آب نصب شده در بدنه فلومیکس که در صورت چرخاندن آن به سمت مخزن عصاره بریکس زیاد و در صورت چرخاندن آن به سمت مخزن آب بریکس کم می‌شود).
فواصل پایش:

برای تولید انواع نوشابه شیشه‌ای هر ساعت یک بار تا دو بار و برای نوشابه در ظروف PET معمولاً هر 5/1 ساعت یکبار سنجش بریکس انجام می‌شود.

استریل کردن مکان و فضای آزمایش:
هدف:
جلوگیری از خطا در آزمایش می‌باشد. ابتدا میز محل آزمون را با الکل طبی 70% تمیز می‌کنیم. سپس لامپ uv را به مدت 5 ساعت روشن نموده و در این مدت علامت هشدار دهنده در جلوی درب ورودی محل قرار می‌دهیم. همچنین بهتر است لامپ uv در ساعت غیراداری روشن باشد.
روش ساخت و استرلیزه کردن محیط کشت:

هدف:
مهیا کردن محیط کشت.
الف) محیط کشت‌های نیمه جامد (Agar):
1. ابتدا طبق مشخصات درج شده روی برچسب محیط کشت، مقدار مورد نیاز از محیط را برداشته و به دقت وزن کرده، داخل ارلن ریخته و به حجم مورد نیاز می‌رسانیم. درب آن را با پنبه و فویل محکم می‌بندیم.

2 سپس آن را در داخل بن‌ماری جوش یا شعله غیرمستقیم قرار داده و هرچند وقت آن را به صورت دوران هم می‌زنیم. این عمل را تا زمانی که محیط به جوش نیامده و محیط کشت باقیمانده در جداره داخلی ارلن ذوب شود، ادامه می‌دهیم.
3 در مرحله بعد، محیط حل شده را داخل اتوکلاو قرار می‌دهیم و اتوکلاو را روی تنظیم اتوماتیم 15 دقیقه در دمای 121 درجه و فشار 15 پوند تنظیم می‌کنیم.
ب) محیط‌های کشت مایع (Broth)

1 ابتدا به تعداد لوله‌های لازم (تقریباً لوله 10-9 سی‌سی) از محیط کشت را توزین کرده و به حجم می‌رسانیم و داخل ارلن ریخته و درب آن را با پنبه می‌بندیم.
2 سپس آن را در حرارت بن‌ماری تا زمانی که جداره داخلی ارلن ذوب شود، قرار می‌دهیم.
3 بعد از مدتی که سرد شد، داخل هر لوله آزمایش، 9 سی‌سی از محیط ریخته و محیط‌هایی که حاوی لوله دورهام باشند، را لوله‌گذاری می‌کنیم. سپس درب لوله‌ها را با پنبه و فویل آلومینیومی بسته داخل اتوکلاو می‌گذاریم.

4 لوله‌ها را به مدت 15 دقیقه در دمای 121 درجه سانتیگراد و فشار 15 پوند قرار می‌دهیم.
قبل از اتوکلاوگذاری باید از عملکرد صحیح دستگاه و داشتن آب اطمینان داشت. بعد از اتوکلاوگذاری نباید بلافاصه درب آن را باز کرد، بلکه بهتر است یک روز بعد باز شود (جهت تست لوله‌ای). بعضی از محیط‌ها نظیر BPA نیاز به مواد افزودنی بعد از اتوکلاو دارند (مثل زرده تخم‌مرغ) که در شرایط استریل زمانی که دما حدود 50-45 درجه سانتیگراد رسید، به آن افزوده می‌شود.

مراحل کشت
الف) ابتدا به تعداد لازم پتری‌دیش روی میز کار می‌چینیم و روی هر کدام نوع محیط، تاریخ کشت و نوع نمونه را ذکر می‌کنیم. این کار را در مورد تعداد لازم قسمت‌های لوله‌ای نیز انجام می‌دهیم. برای هر محیط کشت لازم است یک نمونه شاهد نیز گذارده شود.
ب) از مواردی که نیاز به تهیه رقت دارند، نظیر عصاره، شکر، ماست و;.، رقت‌های لازم را تهیه می‌کنیم. همچنین نوشابه‌ها یا دوغ‌ها را که مربوط به یک خط تولید هستند، با هم مخلوط می‌کنیم. در مورد عصاره و شربت 1 سی‌سی از نمونه را در شرایط استریل به 6 سی‌سی آب مقطر استریل اضافه می‌کنیم. در مورد ماست و شکر، ساخت رقت‌های 1/0،‌ 01/0 و 001/0 نیز لازم است.

ج) برای کشت محصولات گازدار باید ابتدا گاز آن را خارج کرد. برای این کار درب بطری را با الکل ضدعفونی کرده، سپس با استفاده از یک درب‌بازکن استریل در مجاورت شعله درب نوشابه را باز کرده و مقداری از نوشابه را داخل ارلن استریل ریخته و درب آن را با پنبه می‌بندیم.
د) در هنگام کشت، درب ارلن را در مجاورت شعله برداشته و به آرامی تکان می‌دهیم تا گاز آن خارج شود. سپس توسط پیپت استریل، 1 سی‌سی از نمونه ارلن برداشته و در مجاورت شعله به داخل پتری‌دیش می‌ریزیم.

ه‍( از محیط کشت‌های استریل شده که به دمای 45 درجه سانتیگراد رسیده‌اند، در حدود 15-10 سی‌سی را در مجاورت شعله برداشته و به هر پتری‌دیش اضافه می‌کنیم. هشت دور آنها را هم می‌زنیم. مدت زمان ریختن نمونه به پتری‌دیش و محیط کشت نباید از 15 دقیقه تجاوز کند.
و) سپس منتظر می‌مانیم تا محیط‌ها سرد و سخت شوند. بعد از آن کشت‌ها را در گرمخانه (انکوباتور)‌ به طور معکوس قرار می‌دهیم.
گرمخانه‌گذاری:
کلاً برحسب نوع محیط و نوع میکروارگانیسم، انکوباتورگذار به صورت مشخص است.

کلمات کلیدی :