دانلود پروژه

 پروژه دانشجویی مقاله تاریخ شاهان ایران از مادها تا عصر پهلوی در pdf دارای 28 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی مقاله تاریخ شاهان ایران از مادها تا عصر پهلوی در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی مقاله تاریخ شاهان ایران از مادها تا عصر پهلوی در pdf

1 – مقدمه
2 – سلسله مادها
3 – سلسله هخامنشیان
4 – کوروش کبیر
5 – کمبوجیه
6 – سلسله اشکانیان
7 – سلسله ساسانیان
8 – بهرام گور
9 – سلسله سامانیان
10 – سلسله غزنویان
11 – سلسله سلجوقیان
12 – سلسله خوارزم‌شاهیان
13 – سلسله ایلخانیان
14 – چنگیز مغول
15 – سلسله صفویه
16 – سلسله افشاریه
17 – سلسله زندیه
18 – سلسله قاجاریه
19 – سلسله پهلوی

مقدمه

        کشور بزرگ ایران گذشته‌ی مهمی داشته که دانستن آن برای همه‌ی اشخاص جامعه چه بزرگ و چه کوچک مهم و ضروری است. همه‌ی ما در دوره‌های ابتدائی و راهنمائی و دبیرستان و . . . با آن آشنا می‌شویم. در زیر، متن کوتاهی درباره‌ی هر یک از سلسله‌ها و پادشاهان از مادها تا عصر پهلوی می‌خوانیم که در شناختن کشورمان به ما کمک می‌کند

سلسله مادها

        مادها اولین حکومت و دولت مستقل ایرانی را تشکیل دادند. این که به طور دقیق چه زمانی دولت مادها تشکیل شد معلوم نیست. اما آن چه مشخص شده آن است که در زمان اقتدار آشوریان مادها دولت تأسیس کردند. در ابتدا قبیله مادها شش تا بودند که از این میان « پارتاکن‌ها» جنگجو و دلیر بودند. شش قبیله مادها همواره در حال نزاع با یکدیگر بودند به همین علت آشوریها می‌توانستند به راحتی بر آن ها تسلط داشته باشند

          مادها دامپرور و کشاورز بودند. این شش قبیله مادی تا زمانی که دیااکو پا به عرصه گذاشت همچنان اختلاف داشتند اما دیااکو آن‌ها را متحد کرد و مقام قضاوت آنها را بر عهده گرفت در واقع دیااکو اولین دولت مادها را بنیان نهاد

          سرانجام پارسی‌ها به فرماندهی کوروش سپاه ایخ‌توویگو (آخرین پادشاه ماد) را شکست داد و بدین گونه حکومت مادها به پایان رسید و دوران پادشاهی هخامنشیان آغاز گردید

پادشاهان ماد به شرح زیر هستند

دیااکو، فرورتیش، هووخ شتر، ایخ‌توویگو

سلسله‌ی هخامنشیان

          هرودت، هخامنشیان را بنیانگذار این سلسله می‌داند سلسله‌ای که 220 سال در ایران حکومت کرد اما از آن جایی که کوروش توانست پارسها را متحد کند و سلسله‌ی پادشاهی بزرگی را تأسیس کند او را مؤسس واقعی هخامنشیان می‌نامند. هخامنش رهبر طایفه پارسها بود و چون کوروش از نوادگان او بود این سلسله را هخامنشیان نامیدند

          پارسها طایفه‌ای از اقوام هندواروپایی بودند که به فلات ایران کوچ کردند کم کم سرزمینی که پارسها در آن اقامت داشتند نام پارس را به خود گرفتند آن ها مردمی کشاورز و دامپرور بودند که به شش قبیله تقسیم می‌شدند که هخامنش سعی در متحد نمودن آن‌ها کرد

          دولت بزرگ و با عظمتی که توسط پادشاهان هخامنشی ایجاد شد از قوی‌ترین و شاید بزرگترین دولت‌های جهان باستان بوده است. این پادشاهان زرتشتی بودند ولی مذهب خود را به دیگران تحمیل نمی‌کردند و هرکس دارای دیـن و آئیـن خـودش بـود در دوران هخامنشی ایران به اوج کمال خود رسید که دیگر هیچگاه چنین اقتداری تکرار نشد

          خط دوران هخامنشی میخی بود که چهل و دو علامت داشت . هخامنشیان به ایجاد بناهای با عظمت بسیار اهمیت می‌دادند. از بناهای یادگار آن دوران پاسارگاد شوش و تخت جمشید را می‌توان نام برد

          تعداد پادشاهان هخامنشیان را سیزده تن ذکر کرده‌اند که نام آنان چنین است

          کوروش کبیر ، کمبوجیه، داریوش اول (بزرگ)، خشایارشاه، اردشیر اول(اردشیر درازدست)، داریوش دوم، اردشیر دوم، اردشیر سوم، ارشک، داریوش سوم

کوروش کبیر

          آریایی‌ها چند دسته بودند؛ مادها ، پارسها، پارت‌ها، مادها با هم متحد نبودند پادشاهان آن‌ها مانند بسیاری از پادشاهان دیگر هنگامی که به پیروزی می‌رسیدند به مردم ظلم و ستم می‌کردند مردم نیز از کمک به آنها خودداری می‌کردند. کوروش رهبر پارسها از این ضعف استفاده کرد و به جنگ با مادها پرداخت

          او پادشاه ماد را شکست داد و خود پادشاه ایران شد. کوروش هخامنشی را بنیان‌گذار پادشاهی 2500 ساله ایران می‌نامند که علاوه بر متحد کردن پارسها و مادها، کشورهای بزرگ زمان خود را از جمله « لیدی» و « بابل» فتح کرد و آن‌ها را تصرف نمود

          وی در مدت 8 سال علاوه بر آن که مناطقی را به تصرف خود درآورد ، شهری نیز در کنار رود سیحون ساخت که آن را شهر کوروش نامید . همان شهری که در حمله اسکندر ویران شد. می‌گویند کوروش در نبرد با ماسگت‌ها که ساکن بین دریای خزر و کوه‌های آرال بودند، در سال 529 قمری کشته شد

کلمات کلیدی :

 پروژه دانشجویی پایان نامه بررسی تاریخچه کاروانسراهای آذربایجان در دوره صفویه در pdf دارای 160 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی پایان نامه بررسی تاریخچه کاروانسراهای آذربایجان در دوره صفویه در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی پایان نامه بررسی تاریخچه کاروانسراهای آذربایجان در دوره صفویه در pdf

چکیده
پیشگفتار
مقدمه
شناخت و نقد و بررسی منابع
فصل یکم
نگرشی بر تاریخ سیاسی- اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی عصر صفویه
1-1- تاریخ سیاسی
1-2- تاریخ اجتماعی و فرهنگی
1-3- تاریخ اقتصادی
فصل دوم
نگرشی برتاریخچ کاروانسراهای ایران
2-1- معماری انواع کاروانسراها
2-1-1 کاروانسراهای مناطق کوهستانی
2-1-2 کاروانسراهای کرانه پست خلیج فارس
2-1-3 کاروانسراهای حیاط دار دشت از دوره صفویه تا عصر حاضر
2-1-3-1 کاروانسراهای مدور
2-1-3-2 کاروانسراهای چند ضلعی
2-1-3-3 کاروانسراهای دو ایوانی
2-1-3-4 کاروانسرا با تالار ستون دار
2-1-3-5 کاروانسراهای چهار ایوانی
2-1-3-6 کاروانسراهای با پلان متفرقه
2-2 ویژگیهای کاروانسراهای ایران
2-3 ویژگیهای ساختمان های وابسته به راه (کاروانسرا)
2-3-1 ساباط
2-3-2 رباط
2-3-3 کاربات
2-3-4 کاروانسرا
2-3-5 خان
2-4 انواع کاروانسراها
2-4-1 کاروانسراهای شهری
2-4-2 کاروانسراهای شاهی
2-4-3 کاروانسراهای خصوصی
2-4-4 کاروانسراهای خیریه
2-5 خصوصیات معماری کاروانسراها
فصل سوم
نگرشی بر کاروانسراهای ایران در عصر صفوی
3-1 دور پیش از شاه عباس
3-2 دور شاه عباس
3-3 دور جانشینان شاه عباس تا انقراض صفویه
فصل چهارم
کاروانسراهای آذربایجان در عصر صفوی
4-1- کاروانسراهای آذربایجان شرقی
4-2- کاروانسرای شاه عباسی گویجه بیل
4-3- کاروانسرا و پل معروف به شاه عباس در جلفا
4-4- کاروانسرای گیلک (تیکمه داش)
4-5- کاروانسرای الخلج
4-6- کاروانسرای جم
4-7- کاروانسرای نره
4-8- کاروانسرای جمال آباد
4-9- کاروانسرای امامیه
4-10- کاروانسرای شبلی
4-11- کاروانسرای گردنه ایری
4-12- کاروانسرای ونیار
4-13- کاروانسرای پیام (مرند)
4-14- کاروانسرای اردبیل
4-15- کاروانسراهای آذربایجان غربی
4-16- آثار و ابنی عصر صفوی در درّ قطور
4-17- کاروانسرای قطور (خان)
4-18- کاروانسرای شاه عباسی
4-19- کاروانسراهای زنجان
4-20- کاروانسرای نیک پی
4-21- کاروانسرای قره بلاغ
4-22- کاروانسرای سنگی
4-23- کاروانسرای قزوین
4-24- سرای سعد السلطنه
4-25- سرای وزیر
4-26- سرای شاه (سرای رضوی)
4-27- کاروانسرای محمّد آباد
نتیجه گیری
واژه های معماری کاروانسرا
کتابنامه
چکیده انگلیسی
تصاویر

کتابنامه

1-    الئاریوس، آدام، 1379، سفرنامه الئاریوس، ترجمه مهندس حسین کردبچه، انتشارات هیرمند، تهران،ج2

2-    اپهام پوپ، آرتور، 1363، معماری ایرانی، ترجمه مهندس رضا بصیری، انتشارات میر (گوتنبرگ)، تهران،

3-    اپهام پوپ، آرتور، 1365، معماری ایران، ترجمه کرامت الله افسر، انتشارات یساولی.، تهران

4-    احسائی، محمد تقی، 1381، یادی از کاروانسراها، رباط ها و کاروانها در ایران ، موسسه انتشارات امیرکبیر، تهران

5-    افشار سیستانی، ایرج، 1369، نگاهی به آذربایجان شرقی ، انتشارات رایزن ، تهران، ج اول

6-    افشار سیستانی، ایرج، 1381، نگاهی به آذربایجان غربی ، انتشارات ثامن الائمه (ع)، ، تبریز ج اول

7-    براون، ادوارد، 1369، تاریخ ادبیات ایران از صفویه تا عصر حاضر ترجمه بهرام مقداری، انتشارات مروارید، تهران

8-    بهرامی (دماوندی) اکرم، 1364، تبریز از دیدگاه سیاحان خارجی در قرن 17 ، انتشارات وحید ، تهران

9-    بینا، علی اکبر، 1342، تاریخ سیاسی و دیپلماسی ایران ، نشر دانشگاه تهران، تهران

10-پرندی، اکبر، 1381، کاغذکنان درگذر تاریخ ایران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، تهران

11-پروفسور مینورسکی، و، 1337، تاریخ تبریز، ترجمه عبدالعلی کارنگ، انتشارات کتابفروشی تهران، تهران

12-  پیرنیا، محمد کریم، 1374، آشنایی با معماری اسلامی ایران، تدوین غلام حسین معماریان، انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

13-    پیرنیا، محمد کریم، افسر، کرامت الله، 1370، راه و رباط، انتشارات آرمین، تهران

14-    تاج بخش، احمد، 1372، تاریخ صفویه، انتشارات نوید، شیراز

15-  تاورنیه، ژان باتیست، 1336، سفرنامه تاورنیه، ترجمه ابوتراب نوری، با تجدید نظر کلی و تصحیح دکتر حمید شیرانی، انتشارات سنائی اصفهان، اصفهان

16-    ترابی طباطبایی، سیدجمال 2535، آثار باستانی آذربایجان، سلسله انتشارات انجمن آثار ملی تبریز،تبریز، ج

17-    ثبوتی، هوشنگ، 1377، تاریخ زنجان، انتشارات زنگان، زنجان

18-    جلالی عزیزیان، 1378، تاریخ مرند، ناشر: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی گوهرسیاح، مشهد

19-    جوادی، آسیه، 1363، معماری اسلامی، انتشارات خوشه، تهران، ج

20-    حاجی قاسمی، کامبیز، 1383، گنجنامه فرهنگ آثار معماری اسلامی ایران، انتشارات روزنه، تهران، ج17

21-    حافظ زاده، محمد، 1374، ارس در گذرگاه تاریخ، انتشارات نیا(نیمای سابق) تبریز

22-    حافظ زاده، محمد، 1376، ارسباران درگذر حماسه و تاریخ، مأخذ: اژدهای هفت سر، انتشارات مهدآزادی، تبریز، ج اول

23-    حیدری ، رضا، 1382، سیمای میراث فرهنگی آذربایجان غربی، ناشر:اداره کل آموزش انتشارات و تولیدات فرهنگی، تهران

24-    دبیلوفردیه، ر، 1374، هنرهای ایران، ترجمه پرویز مرزبان، نشر فرزان، تهران

25-  دلاواله، پتیرو، 1370، ترجمه دکتر شعاع الدین شفا، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالی، تهران

26-    دولیه دلند، آندره، 814 مورخ 24/6/2535، شاهنشاهی در کتابخانه ملی ایران، زیبایی های ایران، ترجمه دکتر محسن صبا

27-    دیباج، اسماعیل، 1340، آثار باستانی و ابنیه تاریخی آذربایجان ، انتشارات شورای مرکزی جشن شاهنشاهی ایران، تهران

28-    دیولافوآ، مادام،1361، سفرنامه دیولافوآ، ترجمه فره وشی (همایون سابق) ناشر: کتابفروشی خیام، تهران

29-    رئیس نیا، رحیم، 1379، آذربایجان در مسیر تاریخ ایران از آغاز تا اسلام، انتشارات مبنا، تبریز، ج

30-    راوندی، مرتضی، 1356، تاریخ اجتماعی ایران، انتشارات امیرکبیر، تهران، ج

31-    روملو، حسن بیگ،1384 ، احسن التواریخ، تصحیح دکتر عبدالحسین نوائی، انتشارات اساطیر، تهران، ج2و3

32-    زنده دل، حسن، 1376، مجموعه راهنمای جامع ایران گردی (استان آ.ش)، نشر ایرانگردان، تهران

33-    سانسون، 1346، سفرنامه سانسون، ترجمه تقی تفضیلی، نشر ابن سینا، تهران

34-    سحاب، ابوالقاسم،1325، تاریخ زندگانی شاه عباس کبیر، ناشر: بنگاه مربی، تهران

35-    سعیدیان، عبدالحسین، 1379، شهرهای ایران، انتشارات علم و زندگی، تهران

36-    سلطان زاده، حسین، 1376، تبریز خشتی استوار در معماری ایران، انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی ، تهران

37-  سیرو، ماکسیم، 1357، راههای باستانی ناحیه اصفهان و بناهای وابسته به آن ها، ترجمه مهدی مشایخی، انتشارات سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران، تهران

38-  سیرو، ماکسیم،1944، کاروانسراهای ایران و ساختمان های کوچک میان راهها، ترجمه عیسی بهنام، انتشارات سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران، تهران

39-    سیوری، راجر، 1374، ایران عصر صفوی، ترجمه کامبیز عزیزی، نشر مرکز، تهران

40-    شاردن، ژان، 1336، سفرنامه شاردن، ترجمه محمد عباسی، انتشارات مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر، تهران، ج1و ج3و ج4

41-    صدرائی، علی، 1384، یادگارهای عصر صفوی در آذربایجان غربی، ناشر: گنجینه هنر، تهران

42-    صفا، ذبیح الله، 1372، تاریخ ادبیات در ایران، انتشارات فردوسی، تهران، ج5

43-    طاهری، ابوالقاسم، 1380، تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران

44-    عالم پوررجبی، مسعود، 1383، میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان شرقی، انتشارات احساس، تبریز

45-    فائقی، ابراهیم، 1375، آذربایجان در مسیر تاریخ، انتشارات چهر تبریز، تبریز. ج

46-    فاضل، احمد، 1376، شاه عباس دوم صفوی و زمان او، ناشر: مؤسسه فرهنگی هنری ضریح، تهران

47-    فرهنگ جغرافیایی شهرستان های کشور، 1379، شهرستان ارومیه، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح

48-    فریزر، جمیربیلی، 1364، سفرنامه فریزر، ترجمه منوچهر امیری، انتشارات توس، تهران

49-  فلاندن، اوژن، کست، پاسکال، 1375، معماری ایران از نگاه تصویر، پژوهش محمد علیدوست، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران

50-    فلسفی، نصرالله، 1358، زندگانی شاه عباس اول، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، ج اول و دوم و سوم

51-    قدیانی، عباس، 1384، تاریخ فرهنگ و تمدن در دوره صفویه، انتشارات مکتوب، تهران

52-  قزوینی، میرزا محمد طاهر وحید، 1383، تاریخ جهان آرای عباسی، مقدمه، تصحیح و تعلیقات سید سعید میرمحمد صادق زیرنظر دکتر احسان اشراقی، ناشر: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران

53-  کارری، جملّی، 1348، سفرنامه کارری، ترجمه حسین نخجوانی و عبدالعلی کارنگ، انتشارات اداره کل فرهنگ و هنر آذربایجان شرقی، تبریز

54-    کامبخش فرد، سیف الله، 1380، آثار تاریخی ایران، انتشارات تعاون سازمان میراث فرهنگی کشور، تهران

55-    کیانی، محمد یوسف، 1366، معماری ایران دوره اسلامی، انتشارات ارشاد اسلامی، تهران

56-    کیانی، محمد یوسف، 1374، پایتخت های ایران، انتشارات سازمان میراث فرهنگی کشور، تهران

57-  کیانی، محمد یوسف، کلایس، والفرام، 1362، فهرست کاروانسراهای ایران، انتشارات سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران، تهران، ج اول

58-    کیانی، محمد یوسف، کلایس، والفرام، 1373، کاروانسراهای ایران، انتشارات سازمان میراث فرهنگی کشور

59-  گلریز، سید محمد علی، 1315، مینو در یا «باب الجنه قزوین» تاریخ و جغرافیای تاریخی قزوین، انتشارات طه با همکاری مرکز نشر میراث فرهنگی قزوین، مصر. ج اول

60-  لسترنج، گای، 1383، جغرافایی تاریخی (سرزمینهای خلافت شرقی) مترجم محمود عرفان، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران

61-    لوئی بلان، لوسین، 1375، زندگانی شاه عباس، ترجمه دکتر ولی الله شادان، انتشارات اساطیر، تهران

62-  لوسکایا، پیگوو .. (دیگران) 1354، تاریخ ایران در دوران باستان تا پایان قرن هیجدهم ترجمه کریم کشاورز، نشر پیام، تهران

63-    مجموعه آثار معماری سنتی ایران (دوره اسلامی) 1374، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران

64-    مدرس، محمد باقر، 1373، شهر اوجان «بستان آباد» انتشارات اسلامی، تبریز

65-    مرکز اسناد ومدارک میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی،

66-    مرکز ثبت اسناد و میراث فرهنگی استان زنجان

67-    مرکز ثبت اسناد و میراث فرهنگی استان قزوین

68-    مشکور، محمد جواد، 1375، نظری به تاریخ آذربایجان، انتشارات کهکشان، تهران

69-    منشی، اسکندربیگ، 1377، عالم آرای عباسی، تصحیح دکتر محمد اسماعیل رضوانی، ناشر: دنیای کتاب، تهران، ج 2و 1

70-    میراث ماندگار (مجموعه مصاحبه های سال اول و دوم کیهان فرهنگی، 1369، انتشارات کیهان، تهران

71-    نقیب، سید محمد مسعود، 1379، خلخال و مشاهیر، ناشر: مهدآزادی تبریز

72-    نوائی، عبدالحسین، 1372، تاریخ روابط خارجی ایران و اروپا، انتشارات ویسمن، تهران

73-    نیکنام لاله، ایوب، ذوقی، فریبرز، 1374، تبریز در گذر تاریخ، انتشارات یاران، تبریز

74-    ورجاوند، پرویز،1315، سرزمین قزوین، انتشارات راستی نو، تهران

         چکیده

کاروانسراها از لحاظ فرم، مواد ساختمانی و کاربرد بسیار متنوعند. اینجانب در این پایان نامه سعی کرده ام به هر کدام از آنها به طور جداگانه بپردازم

در فصل اول نگرشی بر تاریخ سیاسی – اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی عصر صفویه به صورت مختصر پرداخته شده است. فصل دوم شامل نگرشی بر تاریخچ پیدایش کاروانسراها و رباطهای ایران، می­باشد و  همچنین معماری انواع کاروانسراها است که شامل کاروانسراهای مناطق کوهستانی، کاروانسراهای کرانه پست خلیج فارس، کاروانسراهای حیاط دار دشت که کاروانسراهای اخیر خود به شش گروه کاروانسرا از نظر معماری تقسیم شده­اند. همچنین ویژگیهای کاروانسراهای ایران و ساختمان های وابسته به راه شامل رباط- کاربات – کاروانسرا و خان، انواع کاروانسراها و خصوصیات معماری آنها مورد بررسی و تفحص قرار گرفته است. فصل سوم شامل نگرشی بر کاروانسراهای ایران در عصر صفوی که به سه دوره پیش از شاه عباس، دوران شاه عباس و دوره جانشینان شاه عباس تا انقراض صفویه، مورد بررسی و مطالعه واقع شده است و در فصل چهارم و پایانی کاروانسراهای آذربایجان در عصر صفوی شامل کاروانسراهای آذربایجان شرقی، اردبیل، آذربایجان غربی، زنجان و قزوین به طور کلی از نظر معماری و موقعیت بنا مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته­اند

پیشگفتار

از مهمترین یادگارهای گرانقدر تاریخ معماری ایران کاروانسرا است که پیدایش و موجودیت آن در سرزمین پهناور ایران، از گذشته بسیار دور آغاز شده و طی قرون متمادی به دلایل گوناگون اقتصادی، سیاسی، نظامی و مذهبی به تدریج توسعه و تکامل یافته است. در کشور ایران به علت قرار داشتن در شاهراه بازرگانی شرقی، غربی و نیز گسترش خاک از دیرباز به ایجاد راههای بازرگانی، نظامی و همچنین ساختن پلهای متعدد و تأمین امنیت کاروان و کاروانیان به دید عنایت نگریسته شده است. براساس شواهد مبتنی بر اسناد تاریخی، ایران در احداث جاده و کاروانسرا و ایجاد سیستم ارتباطات و خبررسانی پیشقدم بوده است.  به عقیده محققین، ایجاد و توسع ساخت و ساز کاروانسرا در ایران از مهمترین دستاوردهای معماری ایرانی بویژه در دوره ایران اسلامی است که مطالعه و بررسی ویژگیهای گوناگون و متفاوت آن مؤید این نظریه است. تنوع ویژگیهای کاروانسراهای ایران شگفتی بر انگیز و اعجاب آور است. به طوری که با بررسی و مطالعه می توان دریافت که هر یک از این کاروانسراها با نقشه خاص خود ساخته شده است و از این جهت دو کاروانسرا با نقشه واحد و مشابه دیده نمی شود. بنیاد کاروانسراها در دور ایران اسلامی بخش مهمی از معماری ایران را شامل بوده و کاروانسراهای متعددی با سبک و ویژگیهای متفاوت در شهرها، جاده های کوهستانی و حاشیه کویرها احداث شده است. آنچه مسلم است این پدید با ارزش معماری در رابطه با رونق تجارت شکل گرفته و عوامل دیگری نظیر کاربرد نظامی، اطلاع رسانی و ; در توسعه و تکامل آن نقش داشته اند. به هر حال، احداث کاروانسرا در ایران سابقه ای بسیار طولانی داشته و ساخت آن در جاده های کاروان رو به منظور استراحتگاه و سرپناه در ادوار مختلف بویژه دور اسلامی، از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. در این دوره معماری کاروانسراها از دیدگاه سبک و تنوع نقشه ها به اوج شکوفائی رسیده و در مسیر شهرها و روستاها، معابر کوهستانی و نواحی کویری، کاروانسرا و رباط های برون شهری و در مراکز اقتصادی و راسته بازارها، کاروانسراهای درون شهری با ویژگیهای متفاوت کاربردی احداث شده­اند. نمونه های بسیار زیبا و جالب توجهی از معماری این گونه بناها که در سرزمین پهناور ایران از کرانه های رود ارس تا سواحل خلیج فارس به یادگار مانده، معرف ذوق هنری و مهارت معماران، بنّایان و استادکارانی است که در ادوار مختلف و با توجه به نیازهای گوناگون با علاقه فراوان در طریق تحول، تکامل، زیبایی و گسترش کاروانسراها به جان کوشیدند. با توجه به این تنوع و زیبایی است که بسیاری از محقّقان و صاحب نظران هنر معماری کاروانسراهای ایران را مهمترین نشانه پیروزی و موفقیت معماری ایران به شمار آورده و استادکاران ایرانی را در ایجاد این گونه بناها، مبتکر و پیشقدم دانسته اند. کاروانسراهای ایران، علاوه بر ارزش هنری، از دیدگاه مسایل اجتماعی نیز حایز اهمیت فراوان بوده و شایست مطالعه ای گسترده است. بسا که طی قرون سپری شده کاروانسراهای درون شهری و برون شهری که بارانداز و استراحت گاه کاروان ها و کاروانیان اقصی نقاط معمور آن روزگاران به شمار می آمدند، محل تعاطی و تعامل اندیشه ها و تبادل و تقابل آداب و رسوم اقوام و ملل مختلف بودند و بی تردید این تماس و تلاقی انسان ها و اندیشه های گوناگون، تأثیری شگرف بر زندگی مردم این مرز و بوم کهنسال داشته است و امروزه این بناهای فرسوده در چشم کسانی که شاید هرگز دوران آبادانی آنها را ندیده باشند به جواهراتی نفیس و تراش خورده می ماند که در میان کوه و دشت رها شده اند. گوهرهایی افتاده بر خاک. این پایان نامه از این روی گردآوری و نوشته شد تا نسل جوان به معنی واقعی کاروانسراها، رباط ها، کاروان ها و سرنوشت آنها در ایران پی برده و به سنت ها و آداب زندگانی نیاکان خویش در روزگاران گذشته آشنایی پیدا کنند و از مشکلات رفت و آمد پیشینیان هنگام مسافرت ها آگاهی یابند. در پایان روی سخن با اولیای امور است که در حفظ و نگهداری این آثار گرانقدر که در شُرف انهدام هستند بکوشند تا در فرصتی که برای مرمت آنها باقی است باز پیرایی شوند. این ابنیه تاریخی بویژه آندسته که در کنار شاهراه های آسیایی یا کنار شهرها قرار گرفته اند باید با وسایل کاروانی و مسافرتی امروزی و جدید تجهیز شوند تا رسم و شیوه باستانی موجب توجه جهانگردان خارجی و سیاحان داخلی قرار گیرد و الهام بخش مطالعات و بررسی های نو دربار نقش و جایگاه این بناها در روابط دولت ها شده و به گونه­ای نو مورد استفاده قرار گیرند. برای تهی این پایان نامه از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده کرده ام. لذا از کارکنان کتابخانه های دانشگاه و شهرستان تبریز که واقعاً همکاری صمیمانه داشتند کمال تشکر را می نمایم. در بررسی های میدانی سعی شده است تا با گرفتن فیلم و عکس مطالب خود را کامل تر کنم. نهایتاً با مراجعه به ادارات میراث فرهنگی و گردشگری استان های مربوطه آخرین اطلاعات را بدست آوردم. در اینجا بر خود لازم می دانم که از همکاری های این عزیزان نیز کمال تشکر و سپاسگذاری را داشته باشم. اینجانب در تمام دوران دانش آموزی و دانشجویی تحصیل خود به واژه کاروانسرا و یا شاه عباسی توجه خاص داشتم و همیشه علاقمند بودم روزی دربار آنها و این که چرا این بناها ساخته شده اند و مورد استفاده، مطالعه و تحقیق نمایم. همیشه یک سؤال ذهن مرا مشغول می کرد و آن اینکه آیا

1- کاروانسراها در رشد اقتصادی، تجاری، فرهنگی و ارتباطات سیاسی تاریخ ایران مؤثر بوده­اند یا نه؟

2- چه نیازی بود این همه سرمایه و هنر و آثاری که دور از شهرها و ظاهراً دور از دسترس مردم شهرها بودند انباشته شود؟

با توجه به سوالات ذکر شده محورهای کلیدی رسال حاضر عبارتند از

1- نقش کاروانسراها در رشد ارتباطات داخلی و خارجی صفویان. 2- تعیین موقعیت تجاری و اقتصادی کاروانسراها در آذربایجان. 3- شناسایی کاروانسراهای دور صفوی، بررسی پراکندگی و ویژگی­های معماری و هنری آنها

مقدمه

بناهای تاریخی هر کشور بخشی از شناسنامه فرهنگی و کارنامه مردمی است که در آن زندگی می کرده اند. هر چند برگ های زرّین این دفتر پر ارج پراکنده است اما از همین اسناد پراکنده می توان مطالبی گردآورد که در هیچ دیوان پرداخته ای نیامده است. از جالبترین مباحثی که در تاریخ معماری ایران شایان مطالعه و رسیدگی است چگونگی اساس و احداث کاروانسراها و رباط ها در ایران می باشد. این مهم تاکنون کمتر مورد بحث و بررسی قرار گرفته. غرض از این گفتار، شناسایی بناهای کوچک یا عظیمی است که با نام کاروانسرا، در دشتهای وسیع، گردنه کوه ها، کنار راه های قدیم با شبکه ارتباطی کشور، در پهنه ایران زمین ساخته شده اند

پس از استقرار حکومت مرکزی در کشور که رفت و آمد زیاد مسافران به علت گسترش بازرگانی، بصورت کاروان های بزرگ تجاری درآمده بود، ایرانیان هوش فطری خود را به کار برده، کاروانسراها را به سبکی بنا کردند که حراست بنا محفوظ ماند و در ضمن آسایش مسافران نیز تأمین گردد و از تجاوز و حملات دزدان و راهزنان مصون بماند. حتی در زمان هخامنشیان ایستگاه هایی وجود داشت (هر چند اطلاع چندانی در این باره نداریم). و جاده ها تحت نظارت قرار می گرفت. در ادوار اولیه اسلامی پستهای مرزی مجهّز به استحکامات و وسائل دفاعی لازم در مقابل دشمنان برقرار شده بود که آنها را رباط نامیدند

مسائل رفاهی نیز در این ابنیه مورد غفلت قرار نگرفته بود. زیرا علاوه بر گرمابه و آشپزخانه در بهترین این بناها معمولاً محرابی و گاهی اوقات منابع آب و همچنین اطاق های مجللی در بالای بام برای مسافران بلند پایه وجود داشت بعضی از این بناها که معمولاً با آجر پخته و سنگ درست شده بود با نقاشیهای دیواری تزئین شده بودند. این کاروانسراها اغلب نزدیک یا چسبیده به بقاع مشهور یا مدارس هستند و در شهرهای بزرگ همانند تبریز، اصفهان و قزوین نزدیک بازار یا متصل به پل های معروف قرار گرفته­اند. آنها نه تنها در شهرهای بزرگ تجاری ذکر شده واقع شده اند لیکن در مکانهای مناسبی میان مراکز عمده بازار برپا شده­اند به گونه­ای که ایران قرن هفدهم را اینگونه توصیف می­کنند: شهرها مانند دهکده­ای است که در آنجا به اندازه ای کاروانسرا زیاد است که عملاً چیزی دیگر غیر از آنها (کاروانسرا) وجود ندارد

از دورترین ایام، روابط با غرب در زمینه های مختلف سیاسی، نظامی، تجاری و مذهبی وجود داشته است. این تماس ها و روابط قبلاً در میان یونانیان با هخامنشیان، پارتیان و ساسانیان با رومی ها وجود داشته است. ایران به لحاظ این که از یک سو سرزمینی رابط میان اروپا و آسیای صغیر و اراضی مدیترانه ای و از سوی دیگر رابط میان آسیای مرکزی، آسیای جنوب شرقی و خاور دور است از دیرباز در تجارت میان شرق و غرب شرکت داشته است. برای مثال جاده معروف ابریشم چین از خاک ایران می گذشت و حق عبور حاصل از این تجارت منبع درآمد پرسودی برای فرمانروایان ایران علی الخصوص در دور صفوی بود. اقدامات اصلی شاه عباس در این دوره بیشتر در جهت توسعه تجارت و ایجاد روابط بازرگانی با ممالک خارجی بود لذا شاه عباس در آن زمان تسهیلات فراوانی را در اختیار تجار و بازرگانان قرار داد تا با امنیت خاطر کالای خود را از ایران به اروپا و سایر کشورهای جهان و بالعکس حمل کنند. پرتغالیها اولین دولت خارجی بودند که به ایجاد امپراطوری سیاسی و تجاری در خلیج فارس پرداختند. ایجاد و بنیاد کاروانسرا در زمان شاه عباس یکی از نمودهای قدرت و سلطنت او می باشد. کاروانسراهائی که در عصر شاه عباس اول بنا شده اند در مجموع براساس و شالوده ساختمان های پیشین است، جز آنکه غالباً ساختمان سردرها، پیش آمدگی داشته و توسعه یافته بود و بدین طریق به ابهت و عظمت بنا افزوده می شد و یا در موارد اندکی با عقب نشینی سردر از کنج دیوارهای طرفین حصار کاروانسرا، جلوخانی با شکوه پیش از سردر کاروانسرا پدید آمده که نمای خارجی کاروانسرا را از صورت خشکی و یکنواختی خارج ساخته و روح تازه ای بر پیکر بنا دمیده است. ایالت آذربایجان در دوره خلافت همانند اواخر قرون وسطی و دور ایلخانان اهمیت داشت. در زمان قدیم این ایالت از شاهراه بزرگ خراسان که از ایالت جبال (ماد) می گذشت بر کنار افتاده بود و این برکناری از این جهت نیز تشدید شده بود که بنا به قول مقدسی، در کوه ها و جلگه های مرتفع آن بیش از هفتاد زبان و لهج مختلف تکلم می شد.[1] در حالی که هیچ کدام از شهرهای آن ناحیه وسعت قابل توجهی نداشت. اما به مرور زمان شهرهای مختلف یکی پس از دیگری رو به ترقی رفت و مرکز آن آیالت گردید. در اوایل خلافت عباسیان شهر اردبیل و در اواخر دور عباسیان تبریز در میان شهرهای آذربایجان مقام اول را پیدا کردند. اما بعد از هجوم مغول چندی مراغه این مقام را بدست آورد اما تبریز به زودی عظمت سابق خود را در اواخر ایلخانان باز یافت. ولی در اوایل عهد صفویه بار دیگر تنزل یافت و تحت الشعاع اردبیل واقع گردید. بعدها در قرن یازده هـ.ق که شاه عباس اول اصفهان را پایتخت تمام ایران قرار داد و اردبیل اهمیت خود را از دست داد بار دیگر در میان شهرهای آذربایجان شاخص شد و تاکنون مقام خود را حفظ نموده و بزرگترین شهر شمال باختری ایران به حساب می آید.[2]

 در زمان شاه عباس کبیر ایران به پنج ایالت یا ناحیه اصلی تقسیم شده بود: فارس، خراسان، آذربایجان، گیلان و مازندران. ایالت آذربایجان، ماد شمالی و قسمتی از ارمنستان را شامل می شد و تا سرحد ترکیه امتداد داشت. این ایالت به پنجاه و پنج حوزه تقسیم شده بود و تبریز شهر مهم تجاری، مرکز آن بود. «سانسون» ایران را در زمان شاه سلیمان شامل ده ناحیه والی نشین دانسته که آذربایجان یکی از نواحی آن بوده است او می نویسد: «علاوه بر این والی ها، دوازده بیگلربیگی وجود دارد که بر ایالت تبریز، کرج، اردبیل، لار، مشهد، استرآباد، کرمانشاه، همدان، شوشتر، گنجه، شماخی و ایروان حکومت می کرده اند».[3]

در زمان شاه محمد خدا بنده در 996-985 هـ.ق آذربایجان دارای بیگلر بیگی بود که مقر او در تبریز قرار داشت و ادار سرزمین وسیعی را تا ناحیه شیروان، مغان، اران، ایروان و کردستان به عهده داشت. در پایان دور صفوی بیگلربیگی تبریز شامل ناحیه ای بود که به غیر از آذربایجان امروزی و زنجان، سلطانیه، طالش و در آن سوی رود ارس، ناحیه قپان را نیز شامل می شد. [4] تا ورنیه ضمن شرح وسعت ایران و ایالت های دوره صفوی از آذربایجان به همراه شیروان به عنوان شش ایالت صفویه یاد کرده است.[5]

بخشی از منابع و مراجع پروژه پروژه دانشجویی پایان نامه بررسی تاریخچه کاروانسراهای آذربایجان در دوره صفویه در pdf

کاروانسراهای منطقه آذربایجان تاکنون به طور جداگانه تحقیق و بررسی نشده اند ولی در کتابهای مورخان و جهانگردانی مانند: محمد یوسف کیانی، والفرام کلایس، ماکسیم سیرو، پرفسور آرتور ابهام پوپ و سفرنامه های شاردن، تاورنیه و الئاریوس اطلاعاتی درباره کاروانسراها وجود دارد. برخلاف کاروانسراهای منطقه اصفهان که در منابع از آنها بیشتر یاد شده است کاروانسراهای آذربایجان حتی با وجود سالم بودن برخی از آنها مورد کم لطفی و بی توجهی واقع شده اند. در این پایان نامه سعی شده هر کدام از منابع به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد

احسن التواریخ:[6]

از زندگانی این مؤلف هیچ گونه اطلاع دقیق و جامعی در دست نیست مگر آنچه خود بدان اشاره کرده و این اشارات پراکنده نیز در کمال اختصار و ایجاز است. وی خود را  حسن روملو و گاهی نبیر امیر سلطان روملو معرفی می کند. امیر سلطان از سرداران مشهور قزلباش در دوره شاه اسماعیل صفوی و پسرش شاه طهماسب بود

احسن التواریخ در دو جلد به قلم و تألیف حسن بیگ روملو چاپ شده. که جلد اول در زمینه تاریخ فرزندان تیمور که اصطلاحاً سلاطین تیموری» خوانده می شوند و جلد دوم همین کتاب از همین مؤلف در باره پادشاهان نخستین صفوی از اسماعیل و تهماسب و اسماعیل میرزا تا ورود شاه محمد خدابنده به قزوین (985) هـ.ق می باشد. این منبع به دلیل اینکه کمتر به بناها و کاروانسراهای دوره صفویه پرداخته و بیشتر به ذکر مسایل تاریخی و جنگها و کوشش سپاهیان بیشتر توجه داشته و دیگر اینکه به دلیل نثر دشوار و سخت کمتر در این رساله مورد استفاده قرار گرفته است

تاریخ عالم آرای عباسی:[7]

تاریخ عالم آرای عباسی نوشته اسکندر بیگ منشی در سال (1560-1632) میلادی تالیف شده است. این کتاب گرچه بنا به عقیده براون «متونی سخت ملال آور و توانفرسا»[8] دارد و از انبوه کلان جزئیات بی مایه و فقدان هر گونه وسعت دیدی یا طرح روشنی برخوردار است اما بنا به گفته راجر سیوری یکی از بزرگترین تاریخ­هایی فارسی می باشد.[9] اسکندر بیگ همه جا نام یا نام های راوی یا راویان روایت را آورده است و در هیچ واقعه ای از آوردن نام راوی غفلت نکرده است. وی کذب روایاتی را که ما وراء عقل است و باورکردنی نیست با عباراتی نرم و لطیف بیان داشته است. داستان ملاقات امیر تیمور با سلطان علی سیاهپوش را به تفصیل شرح داده و در پایان یادآوری کرده است که این داستان را در هیچ جا ندیده و تا آنجا که ممکن بوده سعی در حقیقت و راستگویی داشته لذا باید به نوشته های او اعتماد کرد. بنا به گفته مصحح این کتاب دکتر محمد اسماعیل رضوانی تاریخ عالم آرای عباسی تنها امتیازی که دارد این است که سال شمسی را اساس قرار داده است اما این روش را دقیقاً تعقیب نکرده است. مثلاً از سال 989 که سال جلوس شاه عباس بر حکومت خراسان است تا سال 996 که سال جلوس وی  بر تخت سلطنت ایران زمین است، سالها را تعقیب نکرده و حوادث این هفت سال را پشت سر هم یک جا آورده است. مایه شگفتی است که وی متن نامه هایی که به پادشاهان و فرمانروایان جهان نگاشته شده و لابد یکی از محررین خود او بوده درج نکرده است وهمه جا خلاصه ای از مفهوم نامه را ذکر کرده است جز متن ترجمه یک نامه از پاپ

سفرنامه تاورنیه:[10]

تاورنیه یکی از بزرگترین سیاحان قرن هفده که در شناساندن ایران به بیگانگان و بخصوص فرانسویان سهم بسزایی داشته است. حقیقت بینی و موشکافی او به گونه­ای که در سفرنامه او بچشم می خورد چیزی است که ما را به تحسین واداشته است. تاورنیه مطمئناً ایران را بهتر از ایرانیان همزمان خویش شناخته است. زیرا در شش سفر طولانی که به ایران آمده، با نظری دقیق نسبت به همه امور از بزرگترین مسائل تا کوچکترین آنها توجه کرده و با صراحت و صداقت آنچه را دیده و در اطرافش گذشته به رشته تحریر درآورده است. بدون شک تاورنیه از سیاحان همزمان خود ارزش و اهمیت بیشتری دارد. زیرا امتداد مسافتها، مدت اقامتش در هر یک از این سفرها خیلی بیشتر از دیگران بوده است و حق تقدم او نسبت به جهانگردان آن زمان حتی شاردن او را برتر می سازد به علاوه در دوره ای اقدام به این سفر نمود که عظمت و جلال ایران به آخرین حد خود رسیده و هنر و صنعت ایرانی مراحل کمال خود را می پیموده است. همچنین شرح راهها، شهرها، دهات، گفتگوها و برخوردها و حوادث را با اسلوبی دقیق و همه جانبه و مبسوط بیان نموده است.او در همه سفرهایش نقاش مخصوص به همراه داشت که شاهکارهای معماری، نقشه شهرها، قلاع، پلها، البسه مخصوص ایرانیان و حتی مسائل ساده زندگی آن دوره را ترسیم نموده است از همه مهمتر آنکه تاورنیه نظیر بیشتر تاریخ نویسان نکوشیده است که تاریخ خود را تنها وقف جنگها و جدالها و تعریف شاهان بزرگ زمان خود کند بلکه عمیقاً جامعه ایران عهد صفویه و عادات و رسوم و افکار و عقاید آنها را شناخته و به ما نشان داده است. آداب و رسومی که در هیچ یک از کتب فارسی دوران صفویه حتی دوران ماقبل و بعد آن نیز نمی توان یافت. تاورنیه حقایق عینی خارجی را عریان و بی پرده در سفرنامه خود منعکس می نماید و همین روش است که سیاحان بعد از او دنبال کردند و در طول 300 سال ایران را آنچنان که هست به جهانیان معرفی نمودند. تاورنیه نه تنها می کوشد شرح مسافرتها، راهها و حوادث زمان خود را بیان کند بلکه در این کتاب، کم و بیش به تاریخ گذشته ایران و کشورهای همجوار آن می­پردازد.  او دقیق ترین و مبسوط ترین نقشه جغرافیایی دوران صفویه را بدست می دهد و در ضمن ما را با جغرافیای اقتصادی، سیاسی آن عهد عمیقاً آشنا می سازد

1- لسترنج، گای، 1383، جغرافیای تاریخی سرزمین های خلافت شرقی، ترجمه محمود عرفان، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، ص

2- همان کتاب، صص 170-

1- افشار سیستانی، ایرج، 1369، نگاهی به آذربایجان شرقی، انتشارات رایزن، تهران، ج اول، ص

2- همان کتاب، ص

3- تاورنیه، 1336، سفرنامه تاورنیه، ترجمه ابوتراب نوری با تجدید نظر کلی و تصحیح دکتر حمید شیروانی، انتشارات کتابخانه سنائی اصفهان، اصفهان ، ص 358

1- روملو، اسکندر بیک، 1384، احسن التواریخ، ترجمه عبدالحسین نوایی، انتشارات اساطیر، تهران، ج اول

1- منشی، اسکند بیگ، 1377، عالم آرای عباسی، به تصحیح محمد اسماعیل رضوی، ناشر دنیای کتاب، تهران، ج

2- براون، ادوارد، 1369، تاریخ ادبیات ایران از صفویه تا عصر حاضر، ترجمه بهرام مقدادیان، انتشارات مروارید،،تهران، ص

3- سیوری، راجر، 1380، در باب صفویان، ترجمه رمضان علی روح اللهی، نشر مرکز، تهران، ص

1- سفرنامه تاورنیه، 1336، ترجمه ابوتراب نوری با تجدید نظر کلی و تصحیح دکتر حمید شیرانی، اصفهان،.کتابخانه سنائی اصفهان

کلمات کلیدی :

 پروژه دانشجویی مقاله تعلیق مجازات در قانون مجازات اسلامی در pdf دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی مقاله تعلیق مجازات در قانون مجازات اسلامی در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی مقاله تعلیق مجازات در قانون مجازات اسلامی در pdf

مقدمه  
بخش اول- تعلیق اجرای مجازات  
بند اول- سابقه تاریخی تعلیق جزایی ایران  
بند دوم- تعلیق اجرای مجازات در «قانون مجازات اسلامی»  
بند سوم- انواع تعلیق اجرای مجازات  
الف- تعلیق ساده  
ب- تعلیق مراقبتی  
بخش دوم- شرایط تعلیق اجرای مجازات  
بند اول- شرایط ماهوی  
الف- محکومیت تعزیری و یا بازدارنده     
ب- فقدان محکومیت قطعی به برخی از مجازاتها  
ج- استحقاق محکوم  
بند دوم- شرایط شکلی  
الف- مقارن بودن صدور قانون مجازات محکومیت با قرار تعلیق اجرای مجازات  
ب- اعلام ضمانت اجرای تخلف از مقررات تعلیق  
ج- تعیین مدت معیّن  
بخش سوم- قلمرو تعلیق اجرای مجازات  
بند اول- قلمرو تعلیق در مجازاتهای اصلی  
الف- محکومیت به حبس  
ب- محکومیت به شلاق  
ج- محکومیت به جزای نقدی  
بند دوم- قلمرو تعلیق در مجازاتهای تکمیلی و تبعی و تتمیعی  
بند سوم- جرائم ممنوع التعلیق  
بخش چهارم- آثار تعلیق مراقبتی مجازات  
الف- تأثیر تعلیق در مورد محکومیت به حبس  
ب- تأثیر تعلیق در مورد محکومیت به جزای نقدی و شلاق  
ج- تعلیق و خسارت مدعی خصوصی  
بخش پنجم- خاتمه تعلیق  
الف- انقضای مدّت تعلیق  
ب- فسخ تعلیق  
ج- شرایط فسخ تعلیق  
نتیجه گیری  
فهرست منابع  

بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی مقاله تعلیق مجازات در قانون مجازات اسلامی در pdf

-        گلدوزیان(دکتر ارج)، حقوق جزای عمومی ایران، جلد(3-2-1)، انتشارات دانشگاه تهران

-        نوربها(دکتر رضا)، زمینه حقوق جزای عموم، جلد (3-2-1)، نشر دادآفرین چاپ بیست و یکم

-        شامبیاتی ( دکتر هوشنگ )، حقوق جزای عمومی، جلد دوم، انتشارات مجد، چاپ پانزدهم

مقدمه

مطالعات و تحقیقات دانشمندان علوم مختلف نشان داده که مجازات به تنهایی و به طور اخص راه موثر در بازداری افراد از انجام اعمال مجرمانه یا خلاف شئونات اجتماعی نبوده و همواره جای خالی تدابیر و اقداماتی در کنار پاداش و کیفر کاملاً محسوس بوده است

در ابتدایی ترین جوامع، به علت عدم پیچیدگی نظام های اجتماعی، تحکیم پیوند های موجود میان اعضاء جامعه، عدم گستردگی جوامع، پای بندی افراد به اعتقادات و ارزش های مورد قبول جامعه و هم چنین آگاهی از واکنش های ناخوشایند دیگر افراد گروه در مقابل بزه، جنبه های بازدارنده ی جرم قوی تر و محسوس تر بوده و این عوامل تا حد زیادی در کاهش میزان ارتکاب جرایم دخیل و موثر بوده اند

در جوامع امروزی مطالعه حوادث و جرائم اتّفاقی حاکی از عمق فاجعه است. همه بیم از آن دارند که کلاهشان را بردارند، مالشان را به تاراج برند و جانشان را بگیرند. تا فردی خود و آشنایانش گرفتار این حوادث نشود و محاسبه ی دقیق از تاثیرهای آن بر اجتماع به عمل نیاید، به عمق مسأله پی نخواهد برد.به راستی علت این چنین مجازات ها چیست؟ چگونه این مجازات ها باید اعمال شود؟ مقدار این مجازات ها چقدر باید باشد؟ آیا فطرت انسان که آمیخته با عدالت است، می تواند مجازات را با ذات خود تطبیق دهد؟

بدیهی است که صرف قرار دادن مجازات در مقابل جرایم ارتکابی، کافی به مقصود نبوده و جامعه را در رویارویی با پدیده مجرمانه یاری نخواهد کرد. تا کنون راه حلهای متفاوتی از طرف علمای حقوق برای پیشگیری و رفع این معضل اجتماعی ارائه گردیده که جمله ی این نظرات و راه حلها از خصوصیّت ، جامعیّت و مانعیّت بی بهره بوده و هر یک به صورتی مقطعی و برهه ای قسمتی از این کشتی به گل نشسته را از جای بلند کرده و اندکی بعد، دیگری به همین صورت عمل نموده است

به هر حال گذشته از نقائص و نقاط ضعف بسیار، باز هم جای بسی امیدواری است که تلاشهای دانشمندان و محققان، حرکت خود را از دست نداده و امروزه می توانیم اصلاحاتی را در زمینه اعمال مجازاتهای اصولی و صحیح در راستای یک برنامه ریزی دقیق شاهد باشیم

بخش اول- تعلیق اجرای مجازات

یکی از مهمترین اهداف مجازات، اصلاح و تهذیب مجرم از اعمال مجازات است و به تعبیری دیگر بازگرداندن مجرم به اجتماع و اجتماعی ساختن اوست

علمای حقوق در پاره ای از موارد و راجع به عده ای از بزهکاران شایسته است که اجرای مجازات تحت شرایطی معلّق گردد. به طور کلی وارد شدن نظام تعلیق مجازات در قوانین جزایی را باید نتیجه تأثیر مطالعات جرم شناسی دانست. امروزه اکثر حقوقدانان معتقدند که هدف از اجرای مجازات، صیانت  جامعه در قبال ارتکاب مجدّد جرم از طرف مجرم و اصلاح او و به تعبیری دیگر دوباره اجتماعی ساختن مجرم است. و اکثراً به این نتیجه رسیده اند که گرچه سلب آرادی مجرم به عنوان یک مجازات ضروری است، ولی برای اصلاح و تربیت او کافی نیست

با عنایت به این مسائل است که اهل فن را برآن داشته تا درصدد ایجاد چنین تأسیس حقوقی تحت عنوان «تعلیق مجازات» باشند. و دلایل زیر را در جهت استدلال به نفع این تأسیس حقوقی ارائه می دهند

اولاً، تعلیق کیفر به نفع مرتکب جرم است زیرا هر چند با حکم محکومیت، مجرم را متوجه خطری که در جامعه ایجاد کرده است، می کنند و او را به مجازات محکوم می سازند ولی به بزهکار فرصت داده می شود تا در ترمیم و جبران عمل خود بکوشد و در عین حال بداند که جامعه درصدد انتقام گرفتن از او نیست و پیش از آنکه با اجرای مجازات تنبیهش کنند، اصلاح او مورد نظر است

ثانیاً، تعلیق کیفر به نفع جامعه نیز هست، زیرا غالباً از این تأسیس حقوقی وقتی استفاده می کنند که جرائم شدید نیستند و شخص بزهکار نیز داخل در عناوین مجرم حرفه ای یا مجرم به عادت و خطرناک قرار نمی گیرد و در نتیجه جامعه که از مجازات اینگونه بزهکاران طرفی نخواهد بست، مخارج نگهداری آنها را تحمل خواهد کرد و از تراکم اینگونه محکومان در زندانها نیز جلوگیری به عمل می آید

بند اول- سابقه تاریخی تعلیق جزایی ایران

قانون مجازات 1304 مواد 47 تا 50 خود را به تعلیق اختصاص داده بودکه بعداً موارد تعلیق در امور جنحه را قانون مصوب 1307 تعیین کرد ولی به دلیل عدم تکافوی نیازها در سال 1346 قانون تعلیق اجرای مجازات به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسید.[1]

در سال 1361 با تغییر قوانین، مقررات تعلیق تقلیدی بود از قانون 1346، اما به دلایل شرعی و عدم امکان تعلیق در برخی از مجازاتها مانند حدود، تنها در محکومیت های تعزیری ( و البته نه همه محکومیت ها) تعلیق پذیرفته شد

بند دوم- تعلیق اجرای مجازات در «قانون مجازات اسلامی»

قانون مجازات اسلامی 1370 در مواد 25 تا 36 خود تعلیق را در محکومیت های تعزیری و بازدارنده با تغییرات در برخی از زمینه ها و با شرایطی که در مواد مختلف قانون 1346 و قانون 1361 پیش بینی شده بود قبول کرده است

بند سوم- انواع تعلیق اجرای مجازات

در حقوق ایران، تعلیق اجرای مجازات که در مرحله تعیین مجازات و ضمن صدور حکم اعلام می گردد به دو صورت است

الف- تعلیق ساده

در این نوع تعلیق، مجرم در مدت معینی و بدون هیچ قید و شرطی از تحمل مجازات معاف می گردد و اگر این دوره را بدون ارتکاب جرم جدید به پایان برساند به طور قطعی از اجرای مجازات معاف و گرنه حکم درباره او به موقع اجراء گذارده خواهد شد

ب- تعلیق مراقبتی

در این حالت، محکوم علیه ملزم به انجام تعهداتی در دوران تعلیق می گردد که در جهت منافع وی و اصلاح و پیشگیری از سقوط او در ارتکاب جرم است. به علاوه، جامعه نیز  از تحمل هزینه بزهکاران تعلیقی معاف
می گردد

در مقابل با موجبات حبس بزهکاران حرفه ای و خطرناک جامعه از شرّ این قبیل بزهکاران مصون می شود. تعلیق مجازات فقط نسبت به مجازاتها قابلیت اجرایی دارد و شامل اقدامات تأمینی نمی گردد. زیرا مجازات نسبت به رفتار مجرمانه گذشته اعمال می شود. ولی اقدامات تأمینی نظر به حمایت اجتماع در آینده دارد

بخش دوم- شرایط تعلیق اجرای مجازات

[1] – این قانون مشتمل بر 18 ماده به تاریخ 26 تیرماه 1346 به تصویب رسیده و در روزنامه رسمی، شماره 6549 مورخ 22/5/45 درج شده است

کلمات کلیدی :

 پروژه دانشجویی تحقیق بررسی شخصیت انوشیروان از باستان تا دوره اسلامی در pdf دارای 145 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی تحقیق بررسی شخصیت انوشیروان از باستان تا دوره اسلامی در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی تحقیق بررسی شخصیت انوشیروان از باستان تا دوره اسلامی در pdf

چکیده یک
پیشگفتار سه
فصل اول: ‌ساسانیان
1-1- دودمان ساسانی
1-2- پادشاهی ساسانیان تا قباد
1-3- مزدک و جنبش مزدکیان
1-4- خسروانوشیروان در تاریخ
1-4-1- جنگ اول با بیزانس
1-4-2- جنگ دوم با بیزانس
1-4-3- جنگ با هیاطله
1-4-4- دست نشاندگی یمن
1-4-5- جنگ با ترکها
1-4-6- جنگ سوم با بیزانس
1-5- اصلاحات خسرو انوشیروان
1-5-1- برقراری نظم و آرامش
1-5-2- مالیات
1-5-3- اصلاحات ارضی
1-5-4- اصلاحات در تقسیمات کشوری و نظامی
1-6- شخصیت و خصال انوشیروان
1-7- سکه های انوشیروان و جام خسرو
1-7-1- سکه های انوشیروان
1-7-1-1- کلیات
1-7-1-2- سکه‌های دوره انوشیروان
1-7-2- جام خسرو
1-8- دانش در دوره خسرو انوشیروان
1-9- ایوان مداین یا طاق کسری
فصل دوم : خسرو انوشیروان در ادبیات باستانی ایران
2-1- بررسی نام خسروانوشیروان
2-2- خسرو انوشیروان در آثار فارسی میانه زرتشتی
2-2-1- بندهش
2-2-2- زند وهمن یسن
2-2-3- کارنامه انوشیروان
2-2-4- اندرز خسرو قبادان
2-2-5- گزارش شطرنج و وضع نرد
2-2-6- توقیعات انوشیروان
فصل سوم: خسرو انوشیروان در کتابها و آثار دوران اسلامی
3-1- شاهنامه فردوسی
3-2- پادشاهی خسرو انوشیروان به روایت مورخان دوران اسلامی
3-2-1- مسعودی
3-2-2- دینوری
3-2-3- حمزه اصفهانی
3-2-4- گردیزی
3-2-5- ابن اثیر
3-2-6- ابن خلدون
نتیجه‌گیری
فهرست منابع فارسی
فهرست منابع تصاویر
فهرست منابع لاتین
چکیده انگلیسی

بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی تحقیق بررسی شخصیت انوشیروان از باستان تا دوره اسلامی در pdf

فهرست منابع فارسی
1- آلتهایم، فرانتس و استیل، روت، تاریخ اقتصاد دولت ساسانی، ترجمه هوشنگ صادقی، 1382
2- آموزگار، ژاله و تفضیلی احمد، زبان پهلوی ادبیات و دستور آن، تهران، 1377
3- ابن اثیر، عزالدین، تاریخ کامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، جلد 5، تهران، 1362
4- اصفهانی، حمزه، تاریخ پیامبران و شاهان، ترجمه جعفر شعار، تهران، 1346
5- بوسایلی، ماریو، هنر پارتی و ساسانی، ترجمه یعقوب آژند، تهران، 1374
6- بهار، مهرداد، بندهش، تهران، 1380
7- بهار، مهرداد، پژوهشی در اساطیر ایران، تهران، 1362
8- بیانی، ملک زاده، تاریخ سکه، 1339
9- پروکوپیوس، جنگهای ایران و روم، ترجمه محمد سعیدی، تهران، 1382
10- پورداود، ابراهیم، یشتها، جلد 2، تهران، 1373
11- پیرنیا، حسن، ایران قدیم، تهران، 1373
12- تبریزی، محمدحسین ابن خلف، برهان قاطع، ج 1 و 2، تهران، 1375
13- تفضلی، احمد، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به کوشش ژاله آموزگار، تهران، 1378
14- ثعالبی، عبدالملک ابن محمد، غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم، تحقیق هـ . زتنبرگ، ترجمه محمد فضائلی، جلد اول، تهران، 1368
15- ثعالبی مرغنی، حسین ابن محمد، شاهنامه کهن، ترجمه سید محمد روحانی، مشهد، 1372
16- حقیقت، عبدالرفیع، فرهنگ شاعران زبان پارسی، تهران، 1368
17- خسروی، خسرو، جامعه دهقانی در ایران، تهران، 1357
18- دبیر سیاقی، سید محمد، نامور نامه باستان، تهران،
19- دنت، دانیل، مالیات سرانه و تأثیر آن در گرایش به اسلام، ترجمه محمدعلی موحد، تهران، 1358
20- دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه، ج پنجم، تهران، 1373
21- دینوری، ابوحنیفه احمدابن داود، اخبارالاطوال، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، 1364
22- دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، مجمل التواریخ و القصص، تصحیح محمدتقی بهار، تهران، 1378
23- راشد محصل، محمدتقی، زند وهمن یسن، تهران، 1378
24- رستگار فسایی، منصور، فرهنگ نامهای شاهنامه، جلد 2، تهران، 1379
25- ریپکا، یان، تاریخ ادبیات ایران، ترجمه عیسی شهابی، تهران، 1354
26- زرین‌کوب، روزبه، “ایران: ساسانیان” ، دایره المعارف بزرگ اسلامی، جلد 10، تهران، 1380
27- زرین‌کوب، عبدالحسین و زرین‌کوب، روزبه، تاریخ ایران باستان، تهران، 1379
28- زرین‌کوب، عبدالحسین، در قلمرو وجدان، تهران، 1369
29- سامی، علی، تمدن ساسانی، شیراز، 1342
30- سلوود، دیوید، “سکه‌های ساسانی“، در: یار شاطر، احسان و دیگران، تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان: پژوهش دانشگاه کیمبریج، ترجمه حسن انوشه، جلد سوم، قسمت اول، تهران، 1380، ص 452-429
31- شهبازی، ع. شاپور، “خداینامه در متن یونانی”، در: افشار، ایرج و رویمر، هانس روبرت، سخنواره: پنجاه و پنج گفتار پژوهشی به یاد دکتر پرویز ناتل خانلری، تهران، 1376، ص 586-579
32- صفا، ذبیح‌ا;، دانشهای یونانی در شاهنشاهی ساسانی، تهران، 1330
33- عبدالرحمان ابن محمد، ابوزید، تاریخ ابن خلدون، ترجمه عبدالمحمد آیتی، جلد اول، تهران، 1342
34- عریان، سعید، متون پهلوی، تهران، 1371
35- فرای، ر.ن.، “تاریخ سیاسی ایران در دوره ساسانیان”، در: یارشاطر، احسان و دیگران، تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی سلسله ساسانیان: پژوهش دانشگاه کمبریج، ترجمه حسن انوشه، جلد سوم، قسمت اول، تهران، 1380، ص 276-217
36- فردوسی، ابوالقاسم، شاهنامه فردوسی، تصحیح ژول‌مول، تهران، 1381
37- کریستین سن، آرتور، سلطنت قباد و ظهور مزدک، ترجمه احمد بیرشک، تهران، 1352
38- قبادیانی بلخی، ناصر ابن خسرو، دیوان، به کوشش مجتبی مینوی و مهدی محقق، تهران، 1353
39- کریستین سن، آرتور، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، تهران، 1378
40- کلسینکف، آ.ای.، ایران در آستانه یورش تازیان، ترجمه م.ر. ریاحی، تهران، 1375
41- گردیزی، ابوسعید عبدالحی، زین‌الاخبار، تصحیح سعید نفیسی، تهران، 1332
42- گیبون، ادوارد، انحطاط و سقوط امپراتوری روم، ترجمه فرنگیس شادمان، جلد دوم، تهران، 1370
43- گیرشمن، رمان، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه محمد معین، تهران، 1355
44- لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ترجمه شاپور راسخ، ایرانشهر، شماره بیست و دوم، تهران، 1342، ص 528-268
45- مسعودی، ابوالحسن علی ابن الحسین، مروج الذهب و معادن الجواهر، ترجمه ابوالقاسم پاینده، جلد اول، تهران، 1365
46- مسکویه رازی، ابوعلی، تجارب الامم، ترجمه ابوالقاسم امامی، جلد اول، تهران، 1369
47- مکنزی، دیوید نیل، فرهنگ کوچک زبان پهلوی، ترجمه مهشید میرفخرایی، تهران، 1379
48- نخجوانی، محمد ابن هندوشاه، صحاح الفرس، به کوشش عبدالعلی طاعتی، تهران، 1334
49 – نفیسی، سعید، تاریخ تمدن ایران ساسانی، تهران، 1331
50- نفیسی، علی اکبر، فرهنگ نفیسی، جلد اول، تهران، 1342
51- نولدکه، تئودور، تاریخ ایرانیان و عربها درزمان ساسانیان، ترجمه عباس زریاب خویی، تهران، 1358
52- ویسهوفر، یوزف، ایران باستان، ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، تهران، 1370
53- ویلسن، جی. کریستی، تاریخ صنایع ایران، ترجمه عبدا; فریار، تهران، 1376
54- یار شاطر، احسان، “کیش مزدکی”، ترجمه م. کاشف ایران نامه، سال دوم، شماره اول، پاییز 1362
55- یار شاطر، احسان، “آیین مزدکی”، در: یار شاطر، احسان و دیگران، تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان: پژوهش دانشگاه کیمبریج، ترجمه حسن انوشه، جلد سوم، قسمت دوم، تهران، 1380، ص 476-447

فهرست منابع لاتین
1- Bartholomae, ch. Altiranische woreterbuch,Berlin,
2- Freiman, A pand namag zardust, Wien,
3- Justi, Ferdinand, Geshichte Irans von den altesten zeiten bis Zum, Ausgang der sasaniden, grudriss der Irani shen philologie,Berlin,vol 2,
4- Mochiri, M. I. , Etude de numismatique,Iranienne sous les sassanides et Arab- sasanides, tome, 2. Belgique ,
5- Modi, j.j., cama oriental institute papres, Delhi,
6- Nyberg, S.H, A Manual of Pahlavi,Wiesbaden, part 2,
7- Paruk, F.D.J, Sassanian Coins,Bombay,
8- Thorrsian,H., Histoire de l’ Armenie et du peuple armenien, Paris,
9- Unvala, j. M. , notes sur des monnaies trouve’es a suse,Paris,

چکیده

موضوع این پایان‌نامه بررسی شخصیت انوشیروان است. ابتدای فصل اول این پژوهش به تاریخ ساسانیان تا دوره قباد می‌پردازد ادامه فصل اول، خسرو انوشیروان در تاریخ (=جنگها، اصلاحات، شخصیت، سکه‌ها، دانش و عهد بزرگ تمدن ادبی و فلسفی ایران در دوره وی) را مورد بررسی قرار می‌دهد. پایان فصل نیز به بررسی ویژگی و شکل ظاهری ایوان مداین که پژوهشگران بنای آنرا به خسرو انوشیروان نسبت داده‌اند اختصاص دارد

فصل دوم به بررسی خصوصیات خسرو انوشیروان در آثار و ادبیات باستانی ایران اختصاص دارد. در ابتدای این فصل نام خسرو انوشیروان در ادبیات باستانی ایران مورد بررسی قرار گرفته است و در پایان فصل به بررسی ویژگیهای خسرو انوشیروان در آثار فارسی میانه زرتشتی در شش اثر (= بندهش، زند وهمن یسن، کارنامه انوشیروان، اندرز خسرو قبادان، گزارش شطرنج و توقیعات بجای مانده از ایشان) اختصاص دارد

فصل سوم که فصل آخر این پژوهش می‌باشد به بررسی شخصیت و تاریخ دوره خسرو انوشیروان در آثار دوران اسلامی بر اساس دیدگاههای فردوسی، دینوری، حمزه اصفهانی، گردیزی، ابن اثیر، ابن خلدون و مسعودی اختصاص دارد که تدقیق و مطالعه در این آثار نشان دهنده عظمت و شوکت سلسله ساسانیان در دوره خسرو انوشیروان می‌باشد

بخش پایانی این پژوهش به جمع بندی و نتیجه‌گیری از مباحث بررسی شده می‌پردازد و حاوی مطالبی در رابطه با ویژگیهای شخصیتی خسرو انوشیروان و استنتاج از اقدامات وی می‌باشد در پایان نیز فهرست منابع فارسی و لاتین و چکیده انگلیسی درج گردیده است

پیشگفتار

اردشیر بابکان موسس سلسله‌ ساسانی حکومتی را در ایران بنا نهاد که وجود تمرکز در حکومت، وحدت تمامی سرزمینهای ایران و برقراری دین زرتشتی به عنوان کیش رسمی ایرانیان‌ از ویژگیهای عمده آن بود

برآمدن و ظهور ساسانیان سرچشمه یک سلسله دگرگونیهای سیاسی، اجتماعی،‌ دینی و اقتصادی در حیات مردم ایران گردید. بدیهی است که این تغییرات بدون سابقه و پیشینه اجتماعی عملی نشد و روی کار آمدن اردشیر بابکان و تاسیس سلسله ساسانی، نمود ظاهری آمادگی جامعه‌ ایرانی برای قرار گرفتن در جریان این تغییرات و تحولات بود

با استقرار خاندان ساسانی بر تخت سلطنت ایران، ساختار تازه ای از قدرت و حاکمیت در ایران شکل گرفت

این ساختار از ابتدا مبتنی بر اتحاد دین و دولت بود، اما در مدت بیش از چهار قرن حکمرانی این سلسله همواره روند یکنواختی نداشت و ساختار قدرت و حاکمیت ساسانیان به علت بروز رویدادهای داخلی و خارجی در تحول و تطور بود. قدرت سلطنت وقتی به اوج می رسید که قدرت روحانیون زرتشتی کاستی می گرفت و زمانی در نقطه ‌ضعف بود که قدرت و حاکمیت در دست اشراف و موبدان قرار داشت. این کشش و کوشش پیوسته بین دو طرف در جریان بود

در روزگار فرمانروایی ساسانیان، اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران دستخوش تغییر و تحول بود و این مسئله در شکل سازمان و تشکیلات حکومتی نیز تأثیر می گذاشت. دهقانان از عهد خسرو انوشیروان به بعد نقش مهمتری در مسایل کشوری یافتند و قدرت این طبقه تاپایان عهد ساسانی رو به فزونی گذاشت. انوشیروان شاه خوش فرجامی است، که برخی از کارهای سودمند و متناسب با زمان موجب خوشنامی وی گردیده که معروفترین آنها عبارتند از: اصلاح آیین مالیات، توجه به آبادی و شهرسازی، سرکوبی دشمنان، دلبستگی به فرهنگ و دانش و بزرگداشت دانشمندان، اهمیت اقدامات وی و آرامشی که در حکومت وی بوجود آمد باعث شد تا وی را شاهی عادل بنامند. در این پایان نامه به تفضیل درباره ‌هر یک از اقدامات فوق به نقد و بررسی پرداخته می شود

1-1- دودمان ساسانی

ساسان موبد آتشکده ای بود که در استخر برای ستایش ایزد بانو آناهیتا اختصاص داشت. همسر وی، رام بهشت[1]، دختر یکی از پادشاهان بازرنگی بود و این سلسله پادشاهان در نیسایه سلطنت داشتند. ( شهر مزبور به مناسبت دیوارهای سفید از زمان استیلای عرب در فارس موسوم به بیضا شد).[2]

پاپک پسر ساسان روابط خود را با بازرنگی‌ها مغتنم شمرد و یکی از پسران خویش را که اردشیر نام داشت در دارابگرد به مقام عالی نظامی ارگبد رسانید. مقارن این احوال پاپک بر گوچهر (گوزهر) شاه که خویشاوند او نیز بود شورید و مکان گوچهر را که معروف به کاخ سفید بود به تصرف در آورد. سپس او را کشت خود بر اریکه سلطنت نشست.[3] آنگاه از اردوان پنجم لقب پادشاهی برای پسر بزرگ خود شاپور خواست

اردوان امتناع نمود ولی با وجود این شاپور پس از فوت پدر خود را پادشاه دانسته،‌ اردشیر را مجبور کرد که تابع وی شود ولیکن طولی نکشید که به جهت خراب شدن زیر زمینی در قصر ملکه که همای نام داشت شاپور زیر آوار ماند و درگذشت و اردشیر پادشاه شد.[4]

کریستین سن معتقد است شاپور زمانی که به دارابگر حمله کرد درخانه ای ویرانه فرود آمد اما ناگهان سنگی از سقف جدا شد و او را از پای درآورد.[5]

اردشیر پس از سرکوبی شورش دارابگرد به کرمان حمله کرد. و پس از فتح آنجا و ضمیمه کردن خوزستان و اصفهان به متصرفات خویش در سال 224 م. با اردوان پنجم آخرین پادشاه اشکانی در هرمزگان خوزستان به نبرد پرداخت، در این نبرد اردوان کشته شد و سلسله اشکانی از هم فرو پاشید. بدین ترتیب اردشیر اول، که تاریخ، وی را موسس شاهنشاهی ساسانی می دانند، به سلطنت رسید و سلسله ساسانیان بنا نهاده شد.[6] می توان گفت وقتی در بیست و هشت آوریل دویست و بیست و چهار میلادی اردوان پنجم پادشاه اشکانی در آن نبرد جان باخت این به معنای پایان قریباً پانصد سال فرمانروایی اشکانیان بر ایران و تاسیس سلسله ای جدید بود. [7]

1-2- پادشاهی ساسانیان تا قباد

اردشیر اول: (226-241)

اردشیر بابکان رسماً در سال دویست و بیست و شش میلادی تاج شاهنشاهی ایران را بر سرگذاشت، گمان می رود این تاجگذاری را در زادگاه خود پارس، یا در معبد آناهیتا واقع در شهر استخر و یا در تنگه نقش رجب نزدیک استخر انجام داده باشد، زیرا اردشیر و شاپور اول در این جای نقش جلوس خود را بر سلطنت بر روی سنگ حجاری کرده‌اند.[8]

اردشیر حکومت ملوک طوایفی عهد اشکانی را برانداخت، از قدرت خاندان های بزرگ کاست و با ایجاد سپاه منظم وحدتی در قلمرو خود پدید آورد. البته استقرار قطعی حکومت اردشیر چند سال پس از غلبه بر اردوان به دست آمد.[9]

وی پس از تاجگداری و لشکر کشی به شمال بین النهرین و توفیق در تصرف این مناطق، بر سر ارمنستان با دولت روم درگیر شد و تقریباً تا پایان دوره شاهی با رومیان در جنگ بود.[10] وی با تعرض به بین النهرین رومی ، نصیبین[11] حران[12] ظاهراً دورا- اوراپوس[13] را هم تسخیر کرد.[14]

به هر حال اردشیر در نزد جانشینانش اهمیت و حیثیت فوق العاده یافت و بعدها سرمشق حکمت و خرد تلقی شد.[15]

شاپور اول:  (241-271)

این پادشاه فرزند اردشیر بود و در سال دویست و چهل و یک میلادی به تخت نشست.[16]

سلطنت شاپور اول، به جنگهای متعدد در شرق و غرب با کوشانیان و رومیان گذشت. در جریان همین جنگها، گردیانوس امپراتور روم کشته شد( دویست و چهل و چهار میلادی) و والریانوس امپراتور دیگر روم در سال دویست و پنجاه و نه یا دویست و شصت میلادی با سپاهیانش به اسارت افتاد.[17]

حکومت مقتدرانه شاپور اول، بنیاد فرمانروایی ساسانیان را در ایران مستحکم کرد. و نشر تعالیم مانی در قلمرو ساسانیان که با اجازه شاپور اول صورت گرفت، باعث ناخرسندی موبدان زرتشتی شد.[18]

شاپور اول، ظاهراً اندیشه مانی را وسیله ایجاد وحدت بین پیروان ادیان مختلف قلمرو خویش می پنداشت. احتمال می رود علت دیگر تسامح شاپور در خصوص آیین مانی، جلوگیری از گسترش رو به رشد قدرت روحانیون زرتشتی و مداخله‌ آنان در امور حکومتی بوده باشد. [19]

وی در سال دویست و هفتاد و یک میلادی در گذشت و پسر وی هرمز اول پس از وی به تخت نشست. [20]

هرمز اول:  (271-273)

پس از مرگ شاپور اول در سال دویست و هفتادو یک میلادی و به قولی دویست و هفتاد و سه میلادی هرمز اول به جای پدر به تخت نشست. هرمز که در هنگام حیات پدر در جنگهای روم و ارمنستان شجاعتها از خود نشان داده بود با عنوان «دلیر» خوانده می شد و شاپور مدتی فرمانروایی پارت و بعد ارمنستان را به وی سپرد. درباره پادشاهی کوتاه او آمده است که با سغدیان جنگید، آنان را مغلوب کرد و بر آنان خراج نهاد. [21] پادشاهی هرمزد کمتر از دو سال بود و در سال دویست و هفتاد و دو میلادی درگذشت.[22]

بهرام اول :  (273-276)

وی پسر شاپور اول بود که بعد از مرگ برادرش (هرمز اول) به تخت نشست. [23]

در زمان این پادشاه ساسانی، زنو بیا [24] ملکه تدمر برای رهایی از فشار و تهدید روم از ایران کمک خواست، اما بهرام، از روی بی تدبیری تنها نیرویی اندک به کمک او فرستاد در نتیجه هم زنوبیا و تدمر به دست رومیان افتاد وهم اورلیانوس [25] امپرتور روم از مداخله ایران رنجید، و به قصد انتقامجویی طوایف قفقاز را تشویق به هجوم بر مرزهای ایران کرد، اما خودش که عازم بیزانس بود، در شورش سربازانش کشته شد. (دویست و هفتاد و پنج میلادی)[26]

در زمان بهرام اول با اصرار کرتیر موبدان موبد، مانی دستگیر شد و در زندان جان سپرد.[27]

بهرام دوم: (276-293)

پس از درگذشت بهرام اول پسرش بهرام دوم در سال دویست و هفتاد و شش میلادی بر تخت نشست. در ایام سلطنت بهرام دوم بین ایران و روم جنگ درگرفت امپراتور روم به قلمرو ساسانیان حمله کرد. رومیان تا تیسفون پیشروی نمودند ولی سرانجام امپراطور روم ارلیوس کاروس کشته شد و لشکریان روم مجبور به عقب نشینی شدند. در سال دویست و هشتاد و سه میلادی. بین ایران و روم معاهده صلحی برقرار شد و از آن پس توجه بهرام به سمت شرق معطوف گشت و به آسانی توانست بر این نواحی مسلط شود. او پسر خود را که بهرام نام داشت به حکومت سرزمین سکاها گماشت وی را با نام سقانشاه (سکانشاه) ملقب ساخت. بهرام به قولی در سال دویست و نود و سه میلادی فوت کرد.[28]

بهرام سوم : (293-293)

بهرام دوم در سال 293 میلادی در گذشت و پسرش بهرام سوم جانشین وی گردید این شاه ملقب به سکانشاه بود زیرا در حیات پدرش به حکومت سرزمین سکاها ( سیستان) منصوب گشته بود

وی 4 ماه بیشتر پادشاهی نکرد زیرا بدست یکی از پسران شاپور اول بنام نرسی از سلطنت خلع شد. [29]

نرسی: (293-302)

نرسی پسر شاپور اول و نوه اردشیر بابکان است. او به ارمنستان حمله کرد و پادشاه این کشور را که تیرداد نام داشت از آنجا بیرون راند. بدین سبب دوباره میان ایران و روم جنگ درگرفت اما سرانجام نرسی از رومیان شکست خورد و مجبور گردید با رومیان صلح نماید و به موجب آن قسمتی از ارمنستان صغیر را به آنان واگذار کند و از ادعاهای خود درباره بقیه خاک این کشور صرف نظر کند. [30]وقتی که نرسی از ارمنستان به سوی تیسفون آمد. عده زیادی از بزرگان و نجبا ، در پایکولی واقع در شمال قصر شیرین کنونی، نزدیک سلیمانیه عراق از وی استقبال کردند و برای شرکت در مراسم تاجگذاری، تا پایتخت موکب وی را همراهی کردند. به فرمان نرسی برای جاودان کردن خاطره این استقبال ، یک کتیبه دو زبانه ( پهلوی و پارتی) در محل پایکولی نقش گردید. نرسی به دنبال از بین بردن نفوذ موبدان و قدرت خاندانهای بزرگ بود

وی به علت شکست خود از رومیان و عهدنامه‌ ننگینی که بین او و رومیان منعقد گردید، دیگر نتوانست سلطنت کند. وی پس از چندی از حکومت کناره گرفت و از شدت اندوه در سال سیصد و دو میلادی درگذشت.[31]

هرمز دوم : (302-309)

در سال سیصد و دو میلادی هرمز دوم جانشین پدرش نرسی گردید و برای همراهی کوشانیان با خود با شاهزاده خانمی از این طایفه ازدواج نمود.[32]

مدت سلطنت وی کوتاه بود زیرا در سیصد و نه میلادی در جنگ با اعراب کشته شد، چون اعراب نواحی احساء[33] بحرین را گرفته از آنجا به مرز ایران تجاوز می کردند

آذر نرسی: (309-309)

پس از هرمزد دوم پسرش آذر نرسی بر تخت نشست. اما بزرگان و نجبا که پس از شکست نرسی در برابر روم بتدریج فرصت و امکان مداخله ‌مستقیم در امور کشور را یافته بودند، پادشاه جدید را پس از مدتی کشتند. یک برادرش را کور کردند و برادر دیگرش را به زندان افکندند که چندی بعد فرار کرد و به روم پناهنده شد.[34]

شاپور دوم: (309-379)

در این هنگام چون دیگر کسی که شایسته سلطنت باشد باقی نمانده بود بزرگان برای آنکه خودشان بدون هیچ مشکلی زمام امور را در اختیار داشته باشند، سلطنت را به کودک هرمزد دوم که هنوز در شکم مادر بود یا تازه متولد شده بود ، دادند. این کودک که در تمام زندگیش شاهنشاه خوانده شد، شاپور نام داشت، و تاریخ او را به نام شاپور دوم یا شاپور ذوالاکتاف می شناسد.[35]

در مورد این نام دو نظر وجود دارد اول اینکه به دلیل شدت سرکوب اعراب مهاجم که از غرب ایران را مورد تهاجم قرار می‌دادند، نزد عربها به «ذوالاکتاف» و نزد ایرانیان به «هو به سنبا» (= سوراخ کننده شانه ها ) ملقب شد.[36] دوم اینکه این لقب را از این جهت به شاپور دادند که شانه او پهن بود.[37]

به هر حال وقتی شاپور به سن رشد رسید، خود را از نفوذ آنان رهانید و با عزم و  اراده‌ای استوار حکومت در حال زوال ساسانیان را دوباره احیا کرد و آن را به اوج قدرت رساند.[38]

نخستین کار شاپور تنبیه و به اسارت گرفتن اعراب متجاوز احساء بود که متناوباً در سواحل جنوبی ایران تاخت و تاز می کردند.[39]

در دوران کودکی شاپور دوم، در روم دگرگونهایی پیش آمده بود که سبب می شد امپراتور روم داخل سرزمین ایران برای خود هوا خواهانی داشته باشد. توضیح اینکه امپراتور روم کنتستانتین[40] به مسیحیت گرویده بود و آیین مسیح را به رسمیت شناخته بود (سیصدو سیزده میلادی) در نتیجه امپراتور روم حمایت از مسیحیان ایران را از وظایف خود می دانست، و مسیحیان ایران نیز به روم احساس علاقه می کردند. بدین ترتیب دشمنی مذهبی یکی از اختلافات بین ایران و روم شد، و مسیحیت به آیین دشمن تبدیل شد.[41]

به هر حال مسئله مسیحیان برای شاهپور بیشتر یک مسئله سیاسی بود تا دینی چنانکه تعقیب مسیحیان و تخریب کلیسها برای او بخشی از جنگ با روم تلقی می شد.[42]

در اثر وعظ و تبلیغات مذهبی گریگوری مقدس از سال سیصد میلادی به بعد دین مسیح بصورت دین رسمی کشور ارمنستان درآمده بود.[43] به هر حال شاپور دوم با تحریک امپراطور روم بوسیله رنج و آزار مسیحیان وی را به جنگ ترغیب کرد اما قبل از جنگ امپراطور روم کنستانتین درگذشت.[44]

در این هنگام اوضاع ارمنستان نیز آشفته بود، تیرداد پادشاه ارمنستان که به آیین مسیحیت گرویده بود درگذشت (سیصد و چهارده میلادی ) و جانشینان او هم افراد نالایقی بودند. و شاپور توانست یک پادشاه دست نشانده ‌خود را بر تخت بنشاند و ارمنستان را مطیع خود سازد.[45] امپراطور جدید روم کنستانسیوس برای شاهپور حریف ساده تری به شمار می رفت. پس شاهپور در بین النهرین به تاخت و تاز پرداخت ، ولی از این جنگ نتیجه خاصی عاید هیچ یک از طرفین نشد.[46]

اما شاپور در جنگ دوم خود با روم (سیصد و پنجاه و نه میلادی) توانست شهر آمٍد[47] را تسخیر کند. مدتی بعد کنستانسیوس در گذشت و یولیانوس[48] امپراطور جدید روم شد. وی به ایران لشکر کشید، اما زمانی که سپاه شاپور به او یورش بردند در جریان جنگ، امپراطور از ضربت زوبین یک سرباز ایرانی از پای درآمد (سیصد و شصت و سه میلادی) و جانشین او یوریا نوس [49] با عجله قوای خود را از قلمرو ساسانیان خارج کرد. و به دنبال این وقایع طبق معاهده ای که به امضای طرفین رسید شاپور توانست،‌ شرایط مورد نظر و خواستهای خود را به یوریانوس تحمیل کند از جمله پنج ولایتی که در زمان نرسی در اختیار روم قرار گرفته بود به ایران مسترد شد.[50]

اردشیر دوم: (397-382)

بعد از شاپور دوم، اردشیر دوم که برادر وی نیز بود در سال سیصد و هفتاد و نه میلادی به سلطنت رسید. وی شاهی ضعیف النفس بود و در دوره پادشاهی وی قدرت و نفوذ درباریان و نجبا بسیار زیاد و قدرت پادشاه کم شد.[51]

او بدلیل آنکه می خواست از نفوذ فوق العاده بجبا بکاهد از سلطنت خلع شد.[52]

شاپور سوم : (382-388)

او پسر شاپور دوم و برادر زاده اردشیر دوم بود. در طاق بستان نزدیک کرمانشاه دو غار وجود دارد که در مدخل یکی از آنها بر روی سنگ تصویر برجسته‌ شاپور سوم در حالیکه با کمند گورخوری را شکار می کند،  منقوش است. همچنین در لنینگراد بشقابی موجود است که بر آن تصویری از این پادشاه در حالیکه به تنهایی مشغول کشتن شیری می باشد، نقش گردیده است این پادشاه نسبت به مسیحیان ایران مهربانی و ملایمت نمود و با تئودور اول قیصر روم روابط صمیمانه بر قرار نمود.[53]

درباره این دو غار میتوان گفت که نخستین کوچکتر و دوم بزرگتر است. غار اول در زمان شاپور سوم کنده شده است زیرا شامل نقش برجسته این پادشاه و پدرش شاپور دوم است. لیکن مسلماً هر دو غار با هم ، یعنی در زمان شاپور سوم ساخته شده اند. شاپور دوم در سمت راست و شاپور سوم در طرف چپ قرار دارد. لباسشان به طرز جامه قدماست. هر دو تن دستها را بر شمشیر دراز و مستقیم خویش نهاده اند شاپور دوم تاج کنگره داری بر سر نهاد. این تاج از تاج شاپور اول تقلید شده جزئیات تاج شاپور سوم در اثر سائیدگی سنگ بزحمت تمیز داده می شود. هیئت این دو شخص نظیر شکل شمشیرداران و اشکال دیگری است که در غارهای ترکمنستان چین دیده می شود و در عین حال بسیار شبیه تصویر صلیبیون و شوالیه ها و اسقفهای قرون وسطی است.[54]

[1] کریستین سن نام همسر ساسان را دینگ آورده ( ر.ک: کریستین سن، آرتور، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، 1378، ص 59)

[2] پیرنیا، حسن، ایران قدیم، 1373، ص 177

[3] کریستین سن، آرتور، ایران…‌ ، ص 59

[4] پیرنیا، حسن، ایران … ، ص177

[5] کریستین سن، آرتور، ایران…‌ ، ص 59

[6]  گیرشمن، رمان، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه محمد معین، 1355 ،ص 347

[7] وسیهوفر، یوزف، ایران باستان، ترجمه مرتضی ثاقب فر، 1370 ، ص193

[8] کریستین سن، آرتور، ایران…‌ ص 61

[9] زرین کوب،‌ روزبه، “ایران: ساسانیان” ، دائره المعارف بزرگ اسلامی، جلد دهم، 1380، ص

[10] زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ ایران باستان، 1379، ص14 ؛ زرین کوب،‌ روزبه،“ایران: ساسانیان” ، دائره … ، ص528

[11] Nisibin، از شهرهای مرزی ایران و روم، و از مراکز مهم مسیحیان نسطوری بوده است و اکنون در جنوب شرقی ترکیه قرار دارد. (رک: زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه ، تاریخ…. ، ص 15)

[12] حران که در لاتین Carrhae نامیده می‌شود شهری کهن در بین النهرین بود که اکنون در جنوب شرقی ترکیه قرار دارد.؛ (رک: همو، همان،‌ ص 17)

[13] Dura-Europos، شهر باستانی در سوریه، بر کنار رود فرات و در شمال پالمیرا. (رک:همو، همان ص 17)

[14] همو،‌ همان، ص 17

[15] زرین کوب، روزبه،“ایران: ساسانیان”، دائره…. ، جلد دهم،‌ ص 528

[16] پیرنیا، حسن، ایران …، ص 187

[17] فرای، ر.ن، “تاریخ سیاسی ایران در دوره ساسانیان”، در: یار شاطر، احسان و دیگران، تایخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان: پژوهش دانشگاه کیمبریج، ترجمه حسن انوشه، جلد سوم، قسمت اول، 1380، ص 226

[18]  زرین کوب، روزبه،“ایران: ساسانیان”، دائره…. ، جلد دهم،‌ ص 528

[19]  زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ…. ،‌ ص 25

[20]  پیرنیا، حسن، ایران …، ص 183

[21] ثعالبی، عبدالملک ابن محمد، غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم ، به کوشش هـ. زتنبرگ، ترجمه: محمد فضائلی، 1368، ص 317 –

[22]  پیرنیا، حسن، ایران …، ص 183

[23]  پیرنیا، حسن، ایران …، ص 183

[24] Zenobia

[25] Aurellianus

[26] پیرنیا، حسن، ایران …، ص184-183؛ زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ…. ،‌ ص 28-27

[27] زرین کوب، روزبه،“ایران: ساسانیان”، دائره…. ، جلد دهم،‌ ص 528

[28] لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ترجمه شاپور راسخ، ایرانشهر، شماره 22، 1342، ص 350

[29]  پیرنیا، حسن، ایران …، ص 184 و 185؛ لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ;، ص 350

[30] همو، همان ، ص 351

[31] زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 31-30

[32] لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ;، ص 351

[33] احساء ناحیه ای است در مشرق شبه جزیره عربستان،‌ کنار ساحل غربی خلیج فارس در قدیم آنرا بحرمان می‌نامیده‌اند و در قرنهای نخستین اسلامی، مرکز آن هجر بوده است.؛ (رک: زرین کوب عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 31)

[34] پیرنیا، حسن، ایران …، ص 186

[35] زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 32

[36]زرین کوب، روزبه،“ایران: ساسانیان”، دائره…. ، جلد دهم،‌ ص 528

[37]  پیرنیا، حسن، ایران… ، ص 187

[38]زرین کوب، روزبه،“ایران: ساسانیان”، دائره…. ، جلد دهم،‌ ص 528

[39]  زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 35

[40]constantine

[41]  زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 36

[42] زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 37

[43] Thorssian,H., Histoire de l’ Armenie et du peuple armenien, 1954, p.67-

[44] زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 37

[45] همو، همان، ص 37

[46] لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ;، ص 353

[47] آمٍد در قسمت شمالی بین النهرین و بر ساحل چپ دجله قرار داشته است. بعدها دیار بکر خوانده می شد و اکنون در خاک ترکیه وا قع است.؛ زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 38

[48] Julianus

[49] Jorianus

[50] فرای، ر.ن، “تاریخ سیاسی ایران در دوره ساسانیان” …، جلد سوم، قسمت اول، ص 238-237؛ زرین کوب، عبدالحسین و زرین کوب، روزبه، تاریخ …. ،‌ ص 40-38

[51] لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ;،ص 353

[52] پیرنیا، حسن، ایران … ، ص 191

[53] لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ;،ص 353

[54] کریستین سن، آرتور، ایران … ، ص 187

کلمات کلیدی :

 پروژه دانشجویی مقاله کفپوشهای پلی اورتان و اپکسی در pdf دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی مقاله کفپوشهای پلی اورتان و اپکسی در pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی مقاله کفپوشهای پلی اورتان و اپکسی در pdf

درباره پلی اورتان  
تاریخچه  پلی اورتان  
پلی اوره تان ها  
اسفنج پلی اوره‌تان  
روش تهیه اسفنج پلی اورتان  
کاتالیزورهای مورد استفاده در واکنش اسفنج سازی  
مواد افزودنی به اسفنجهای پلی اوره‌تان  
کف کننده‌ها  
دیرسوزکننده‌ها  
عوامل پف کننده  
پلی اوره‌تانهای یک جزئی  
اپکسی  
اپکسی – نایلون  
اپکسی – فنلی  
اپکسی – پلی سولفید  
اپکسی سیلیکون  
خواص و اثرات  
موارد کاربرد  
میزان مصرف  
بعضی از خواص  
محدودیت های استفاده  

درباره پلی اورتان

پلی اورتانها به دسته ای از مواد شیمیایی اطلاق می شوند که از واکنش پلیول ها و ایزوسیانات ها به عنوان قسمتی از مواد اصلی PU ساخته می شوند پلی اورتان که با نام پلی کربامات هم شناخته می شود به دسته ای از ترکیبات بزرگتری به نام پلیمر تعلق دارد

جهت ساختن پلیمرهای پلی یورتان حداقل دو گروه ماده واکنشی به شرح ذیل مورد نیاز می باشد

الف : ترکیباتی از خانواده ایزو ساناتها

ب: ترکیبات اتم هیدروژن فعال

تاریخچه پلی اورتان

اولین بار اتو بایر و همکارانش در سال 1937 در لابراتوآر AG FARBEN در شهر لورکوزن آلمان موفق به کشف پلی مرهای پلی اورتان شدند

بعد از آن برای اولین بار پلیول پلی اتر به صورت تجاری توسط دوپونت در سال 1956 معرفی شد. سپس در سال 1960 بیش از 45،000 تن از فوم پلی یورتان انعطاف پذیر تولید شد و در سال 1967 رجید فوم که دارای استحکام و ثبات بیشتری بود ساخته شد. سپس در اواخر دهه 60 میلادی استفاده از رجید فوم به عنوان مواد اصلی داخل اتومبیل گسترش یافت

هم اینک پس از گذشت بیش از 8 دهه پلی اورتان، به شکلهای مختلف از جمله فومهای سخت، فومهای انعطلاف پذیر، الاستومرها، ترمو پلاستیک الاستومرها، رزین، رنگ، پوشش و غیره مورد استفاده قرار می گیرند

پلی اورتان ها

تعدا زیادی از پلی اورتان ها را می توان از واکنش بین مواد شامل گروههای ایزو سیانات با پلی الهای مختلف بدست آورد

 ایزوسیانات ها بیش پلیمرهایی با وزن مولکولی کم هستند که در هر مولکول آنها دو گروه انتهائی ایزوسیانات وجود دارد ایزوسیانات عامل فعالی است و واکنش آن با گروه هیدروکسیل بدون خرج محصول فرعی منتهی به اورتان می گردد. برای تهیه پلی اورتان هر یک از مواد واکنش دهنده (منومرها) حداقل باید دو عامل داشته باشد

 منحنی ضریب جذب بر حسب فرکانس برای پلی اوره تان با ضخامتهای مختلف

 در صورتی که یکی از منومرها بیشتر از دو عامل داشته باشد محصول واکنش پلی اورتان غیر خطی خواهد شد و ساختمان مولکولی آن می تواند شبکه ای گردد. بعنوان چسب ، واکنش اتصالات عرضی (یا شبکه ای شدن) ضمن چسباندن سطوح به یکدیگر بایستی انجام گردد

اتصال چسبی که الاستومر اورتانی بوجود می آورد نه تنها در مقابل تنش های کششی و برشی مقاوم است بلکه در برابر ضربه هم مقاومت دارد و در درجه حرارت های پایین (زیرصفر) خواص آن (مکانیکی – الکتریکی) عالی می باشد بعنوان مثال توان برشی اتصال در درجه حرارت اتاق بین 3000 تا 5000 (PSI) می باشد

 چسب های اورتانی برای اتصال فلز به فلز ، الاستومرها ، اسفنج ها ، پلاستیکها، شیشه و سرامیک مورد استفاده قرار می گیرند. قدرت جاذبه داخل مولکولی این چسب ها بیشتر از استحکام چسبندگی آنهاست که از طریق طرح فرمول صحیح می توان تعدیل لازم را بعمل آورد

خواص مفید این چسب ها بخصوص در درجه حرارت های زیر صفر باعث مصرف زیاد آنها در صفت فضانوردی (پوشش سطوح قطعات هواپیما مثل بالها و مسائل عایق بندی) شده اند

چسب های پلی اورتانی دارای معایبی هستند که درانتخاب هریک از آنها برای کاربرد یعنی بایستی مدنظر باشند الف- چون ایزوسیانات ها با اب واکنش می دهند و گاز دی اکسید کربن بوجود می آید ، این گاز در فرآیند چسباندن سطوح به یکدیگر ایجاد اشکال می نماید

ب- چسب های پلی اورتان قبل از ژلاسیون دارای و یسکوزیته کم بوده و سیال هستند . در نتیجه تشکیل اتصال چسبی با ضخامت دلخواه دشوار می باشد . این مسئله را اغلب با اضافه نمودن 6 الی 12 درصد الیاف نایلون به فرمول چسب بر طرف می نماید

ج- مسئله دیگر مربوط به تشکیل مناطق بلوری در پلی اورتان هنگام ذخیره سازی (نگهداری دراز مدت) آن است که می بایستی از آن جلوگیری نمود

د- چسب های پلی اورتان با وجود اینکه در درجه حرارت های پائین (حتی زیر صفر ) خواص مکانیکی مطلوبی دارند ولی در درجه حرارت های بالا این خواص ضعیف می گردند. برای مثال ؛ در درجه حرارت اتاق مقدار خزش آنها زیاد می باشد

اسفنج پلی اورتان

اسفنجهای پلی اورتان از پرمصرفترین اسفنجها هستند که به صورت ساختارهای سخت و نرم و انعطاف‌پذیر تهیه می‌شوند. این اسفنجها قالب پذیرند و می‌توان به صورت افشانه‌ای هم آنها را تهیه کرد. پلی اورتانهای افشانه‌ای به هر سطحی به خوبی می‌چسبند. پلی اورتانهای با چگالی کم برای تهیه تشک و بالش بکار می‌روند و از پلی اورتانهای با چگالی زیاد برای تولید مبلمان ، صندلی ماشین و; استفاده می‌شود

روش تهیه اسفنج پلی اورتان

اسفنجهای پلی اورتان معمولا بوسیله واکنشهای شیمیایی و یا تبخیر یک عامل پف کننده و دمیدن آن در پلی اوره‌تان تهیه می‌شوند. پلی اوره‌تانها از واکنش میان یک ایزوسیانات با یک ترکیب هیدروکسیل که دارای دو یا چند موضع واکنش پذیر باشد (پلی اولها) بدست می‌آیند. از پلی اولهای مورد مصرف در اسفنجهای پلی اوره‌تان می‌توان از پلی‌پروپیلن گلیکول و گلیسرول و … نام برد

در صنعت اسفنج سازی معمولا از دو نوع ایزوسیانات ، تولوئن دی‌ایزوسیانات و ایزوسیاناتهای پلیمری استفاده می‌شود. هر دو نوع ایزوسیانات سمی می‌باشند. اما سمیت تولوئن دی‌ایزوسیانات بیشتر است. تولوئن دی ایزوسیانات در تهیه اسفنجهای سخت و نرم کاربرد دارد. از ایزوسیاناتهای پلیمری معمولا در تهیه اسفنجهای سخت استفاده می‌شود. اسفنجهای ساخته شده با ایزوسیانات پلیمری مقاومت گرمایی بیشتر و شعله پذیری کمتری نسبت به اسفنجهای ساخته شده از تولوئن دی‌ایزوسیانات دارند

کاتالیزورهای مورد استفاده در واکنش اسفنج سازی

کلمات کلیدی :